Eduardo Lence-Santar: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
m DEFAULTSORT -> ORDENAR |
||
Liña 22: | Liña 22: | ||
*[http://www.terraetempo.com/artigo.php?artigo=1877&seccion=5 Os cronistas da cidade de Mondoñedo] |
*[http://www.terraetempo.com/artigo.php?artigo=1877&seccion=5 Os cronistas da cidade de Mondoñedo] |
||
{{ |
{{ORDENAR:Lence-Santar Guitian, Eduardo}} |
||
[[Categoría:Escritores de Galicia]] |
[[Categoría:Escritores de Galicia]] |
||
[[Categoría:Escritores en lingua galega]] |
[[Categoría:Escritores en lingua galega]] |
Revisión como estaba o 14 de xullo de 2012 ás 23:22
Eduardo Lence-Santar Guitián, nado en Mondoñedo o 16 de xullo de 1879 e finado na mesma vila o 14 de xaneiro de 1960, foi un escritor e xornalista galego.
Traxectoria
Pasou os seus primeiros anos en Portomarín e Sarria, e volveu a Mondoñedo en 1901. Arquiveiro municipal do concello de Mondoñedo, foi nomeado cronista da cidade en 1917. Foi un dos asinantes do manifesto da I Asemblea Nacionalista convocada pola Irmandades da Fala. Colaborou en periódicos de Galicia e da Habana e Bos Aires como La Voz de Mondoñedo, Vallibria, El Eco de Vivero, El Compostelano, El Eco de Santiago, El Ideal Gallego, El Regional e El Eco de Galicia. Foi correspondente da Real Academia Galega e recibiu en 1949 a encomenda da Orden de Alfonso X el Sabio.
Obras
- Mondoñedo 1907
- El santuario de los Remedios de Mondoñedo, 1909.
- El seminario de Mondoñedo, 1909.
- El convento de la Concepción de Mondoñedo, 1910.
- El convento de Villanueva de Lorenzana y San Francisco de Vivero, 1910.
- Del obispado de Mondoñedo, 1915. Esta obra esta composta de tres tomos.
- El mariscal Pardo de Cela. La Santa Hermandad, 1930.
- Los gremios de Mondoñedo, 1953.
- Poesía galega (póstumo, publicado en 1999).
- Etnografía mindoniense (póstumo, publicado en 2000, recompilación de artigos aparecidos en El Compostelano).
- Mondoñedo Regreso al Pasado Recompilación de artigos en diversos medios de comunicación de Eduardo Lence-Santar e Guitián. Hai sete tomos.