Neurohipófise: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
| Liña 4: | Liña 4: | ||
Precursor = [[Tubo neural]] (crecemento inferior do [[diencéfalo]])<ref>[http://www.med.unc.edu/embryo_images/unit-nervous/nerv_htms/nerv016a.htm Embryology at unc.edu]</ref> | |
Precursor = [[Tubo neural]] (crecemento inferior do [[diencéfalo]])<ref>[http://www.med.unc.edu/embryo_images/unit-nervous/nerv_htms/nerv016a.htm Embryology at unc.edu]</ref> | |
||
A '''neurohipófise''' ou '''pituitaria posterior''' comprende o lóbulo posterior da [[hipófise]] ou pituitaria do encéfalo e forma parte do [[sistema endócrino]]. Malia o seu nome, a neurohipófise non é unha verdadeira glándula ''per se''; senón máis ben está formada en grande parte por un conxunto de proxeccións [[axón]]icas procedentes do [[hipotálamo]] que terminan alí. |
A '''neurohipófise''' ou '''pituitaria posterior''' comprende o lóbulo posterior da [[hipófise]] ou pituitaria do encéfalo e forma parte do [[sistema endócrino]]. Malia o seu nome, a neurohipófise non é unha verdadeira glándula ''per se''; senón máis ben está formada en grande parte por un conxunto de proxeccións [[axón]]icas procedentes do [[hipotálamo]] que terminan alí. Almacena e segrega hormonas, pero estas sintetizáronse no hipotálamo. |
||
==Anatomía== |
==Anatomía== |
||
Revisión como estaba o 1 de febreiro de 2012 ás 20:40
 | Este artigo está a ser traducido ao galego por un usuario desta Wikipedia; por favor, non o edite. O usuario Miguelferig (conversa · contribucións) realizou a última edición na páxina hai 12 anos. Se o usuario non publica a tradución nun prazo de trinta días, procederase ó seu borrado rápido. |
Precursor = Tubo neural (crecemento inferior do diencéfalo)[1] |
A neurohipófise ou pituitaria posterior comprende o lóbulo posterior da hipófise ou pituitaria do encéfalo e forma parte do sistema endócrino. Malia o seu nome, a neurohipófise non é unha verdadeira glándula per se; senón máis ben está formada en grande parte por un conxunto de proxeccións axónicas procedentes do hipotálamo que terminan alí. Almacena e segrega hormonas, pero estas sintetizáronse no hipotálamo.
Anatomía
A neurohipófise consta principalmente de proxeccións de neuronas (axóns) que proceden dos núcleos supraópticos e núcleos paraventriculares do hipotálamo. Estes axóns liberan hormonas peptídicas nos capilares hipofisarios. Ademais dos axóns, a neurohipófise tamén contén pituicitos, que son células gliais especializadas parecidas a astrocitos.
A división anatómica da neurohipófise varía, pero a maioría das fontes divídena en tres rexións:
- Pars nervosa
- Tamén chamada lóbulo neural ou lóbulo posterior. Esta rexión constitúe a maioría do volume da neurohipófise e é o lugar onde se almacenan as hormonas oxitocina e vasopresina. Ás veces considérase (incorrectamente) sinónimo de neurohipófise. A pars nervosa inclúe os corpos de Herring e pituicitos. [2]
- Talo infundibular
- Tamén chamado infundíbulo ou talo da pituitaria. O talo infundibular une os sistemas hipotalámico e hipofisal.
- Eminencia media
- Só ás veces se inclúe como parte da neurohipófise. Outras fontes exclúena especificamente da hipófise. [3]
Unhas poucas fontes inclúen a pars intermedia da hipófise na neurohipófise, pero esta é unha opinión minoritaria. Os partidarios desta opción baséanse en que hai unha gran separación anatómica entre a neurohipófise e a neurohipófise á longo dos restos da bolsa de Rathke, que fai que a pars intermedia permaneza unida á neurohipófise.
Hormonas segregadas
As hormonas que se liberan na neurohipófise son sintetizadas polo hipotálamo, pero se almacenan e segregan na neurohipófise á circulación sanguínea.
| Hormona | Outros nomes | Símbolo(s) | Diana | Efecto | Fonte |
|---|---|---|---|---|---|
| Oxitocina | Pitocina (nome comercial) | OT | Útero, glándula mamamria | Contraccións uterinas; lactación | núcleos supraópticos e paraventriculares |
| Vasopresina (hormona antidiurética) | Arxinina-vasopresina, arxipresina, hormona antidiurética | VP, AVP, ADH | Riles ou arteriolas | Estimula a retención de auga; eleva a presión sanguínea ao contraer as arteriolas, produce agresividade nos machos | núcleos supraópticos e paraventriculares |
Enfermidades
Unha secreción insuficiente de vasopresina favorece a diabetes insipidus, na cal o corpo perde a capacidade de concentrar a urina. Os individuos afectados excretan ata 20 litros de urina diluída diariamente. O exceso de secreción de vasopresina causa a síndrome de secreción inadecuada de hormona antidiurética (SIADH).
Galería de imaxes
-
A neurohipófise comprende o lóbulo posterior da glándula hipofisaria. -
-
Núcleos hipotalámicos
