Étienne Gilson: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Nova páxina: "'''Étienne Gilson''' nado en París en 1884 e finado en Auxerre o 19 de setembro de 1978, foi un filósofo e medievalista francés. ==Traxectoria== No ''College de..."
 
Sen resumo de edición
Liña 1: Liña 1:
'''Étienne Gilson''' nado en [[París]] en [[1884]] e finado en Auxerre o [[19 de setembro]] de [[1978]], foi un filósofo e medievalista francés.
'''Étienne Gilson''' nado en [[París]] o [[13 de xuño]] de [[1884]] e finado en Auxerre o [[19 de setembro]] de [[1978]], foi un filósofo e medievalista francés.


==Traxectoria==
==Traxectoria==
No ''College de France'' foi discípulo de [[Henri Bergson]]
No ''College de France'' foi discípulo de [[Henri Bergson]].

Durante a primeira Guerra Mundial foi feito prisioneiro en [[Verdún]] e permaneceu varios meses prisioneiro. Recibiu a medalla ao valor (''Croix de Guerre'').
Durante a [[Primeira Guerra Mundial]] foi feito prisioneiro en [[Verdún]], situación na que permaneceu varios meses. Recibiu a medalla ao valor (''Croix de Guerre'').


As súas primeiras investigacións foron sobre [[René Descartes]]
As súas primeiras investigacións foron sobre [[René Descartes]]


Foi profesor de historia da filosofía na [[Universidade de Estrasburgo]] e de filosofía medieval na [[Universidade de París]]. Durante tres anos dou clases ne Hardvard. Fundou o Instituto de Estudios Medievais de [[Toronto]] e dirixiu o Instituto científico franco-canadiense. Foi membro da [[Academia francesa]] dende [[1941]].
Foi profesor de historia da filosofía na [[Universidade de Estrasburgo]] e de filosofía medieval na [[Universidade de París]]. Durante tres anos dou clases en [[Hardvard]]. Fundou o Instituto de Estudios Medievais de [[Toronto]] e dirixiu o Instituto científico franco-canadiense. Foi membro da [[Academia francesa]] dende [[1941]].


A súa correspondencia con [[Henri de Lubac]] foi publicada.
A súa correspondencia con [[Henri de Lubac]] foi publicada.

==Pensamento==
Gilson defende a [[metafísica]] e un concepto de home aberto á trascendencia. Para el a idea de verdade é unha meta irrenunciable; segundo as súas concepcións o nihilismo ou o relativismo ameazan con destruír a dignidade do ser humano e non achegan fundamentos sólidos para o seu respecto.


==Obras==
==Obras==
Liña 18: Liña 22:
*''The Unity of philosophical experience'', 1937
*''The Unity of philosophical experience'', 1937
*''L´être et le essence'', 1948
*''L´être et le essence'', 1948
*Peinture et Realité, 1958
*''Peinture et Realité'', 1958
*''Linguistique et Philosophie'', 1969
*''Linguistique et Philosophie'', 1969
*''L´atheisme difficile'', 1979
*''L´atheisme difficile'', 1979

Revisión como estaba o 20 de xaneiro de 2011 ás 22:10

Étienne Gilson nado en París o 13 de xuño de 1884 e finado en Auxerre o 19 de setembro de 1978, foi un filósofo e medievalista francés.

Traxectoria

No College de France foi discípulo de Henri Bergson.

Durante a Primeira Guerra Mundial foi feito prisioneiro en Verdún, situación na que permaneceu varios meses. Recibiu a medalla ao valor (Croix de Guerre).

As súas primeiras investigacións foron sobre René Descartes

Foi profesor de historia da filosofía na Universidade de Estrasburgo e de filosofía medieval na Universidade de París. Durante tres anos dou clases en Hardvard. Fundou o Instituto de Estudios Medievais de Toronto e dirixiu o Instituto científico franco-canadiense. Foi membro da Academia francesa dende 1941.

A súa correspondencia con Henri de Lubac foi publicada.

Pensamento

Gilson defende a metafísica e un concepto de home aberto á trascendencia. Para el a idea de verdade é unha meta irrenunciable; segundo as súas concepcións o nihilismo ou o relativismo ameazan con destruír a dignidade do ser humano e non achegan fundamentos sólidos para o seu respecto.

Obras

  • Études de philosophie medieval, 1921
  • La philosophie a moyen-âge, 1922
  • L´esprit de la philosophie médiévale, 1932
  • Les Idées et les Lettres, 1932
  • The Unity of philosophical experience, 1937
  • L´être et le essence, 1948
  • Peinture et Realité, 1958
  • Linguistique et Philosophie, 1969
  • L´atheisme difficile, 1979