Henri Becquerel: Diferenzas entre revisións
m bot Engadido: az:Antuan Anri Bekkerel |
m bot Engadido: scn:Henri Becquerel; cambios estética |
||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
[[Ficheiro:Henri Becquerel.jpg|framed|right|Henri Becquerel.]] |
[[Ficheiro:Henri Becquerel.jpg|framed|right|Henri Becquerel.]] |
||
'''Antoine Henri Becquerel''', nado o [[15 de decembro]] de [[1852]] e finada o [[25 de agosto]] de [[1908]], foi un físico [[Francia|francés]]. En [[1896]], un ano despois do descubrimiento dos raios X por Röntgen, Becquerel descubriu accidentalmente a [[radiactividade]] mentres investigaba a fosforescencia |
'''Antoine Henri Becquerel''', nado o [[15 de decembro]] de [[1852]] e finada o [[25 de agosto]] de [[1908]], foi un físico [[Francia|francés]]. En [[1896]], un ano despois do descubrimiento dos raios X por Röntgen, Becquerel descubriu accidentalmente a [[radiactividade]] mentres investigaba a fosforescencia cun [[cristal]] dun composto de [[uranio]]. |
||
== Biografía == |
== Biografía == |
||
O seu pai, [[Alexandre Edmond Becquerel]], e o seu avó, |
O seu pai, [[Alexandre Edmond Becquerel]], e o seu avó, [[Antoine César Becquerel|Antoine Becquerel]], eran eles mesmos físicos, profesores no [[Museo nacional de historia natural de París]]. Nace nestes edificios onde a familia vive e traballa, e onde tamén o seu pai naceu. |
||
Efectúa os seus estudos no [[Instituto (ensino)|instituto]] Louis-le-Grand (''Lycée Louis-le-Grand''), onde ten, entre outros profesores, o matemático Gaston Darboux. En [[1872]], entra na Escola Politécnica de Francia, despois en 1874 colle a vía da |
Efectúa os seus estudos no [[Instituto (ensino)|instituto]] Louis-le-Grand (''Lycée Louis-le-Grand''), onde ten, entre outros profesores, o matemático Gaston Darboux. En [[1872]], entra na Escola Politécnica de Francia, despois en 1874 colle a vía da enxeñaría civil de camiños, canles e portos. |
||
En 1874, casa con Lucie Jamin, filla de Jules Jamin un dos seus profesores de física na Escola Politécnica, coa cal ten Jean Becquerel en 1878. |
En 1874, casa con Lucie Jamin, filla de Jules Jamin un dos seus profesores de física na Escola Politécnica, coa cal ten Jean Becquerel en 1878. |
||
| Liña 14: | Liña 14: | ||
Morre prematuramente á idade de 55 anos sen parar de traballar sobre a [[radioactividade]] cos Curia. O seu fillo Jean Becquerel sucédelle na cátedra do Museo. |
Morre prematuramente á idade de 55 anos sen parar de traballar sobre a [[radioactividade]] cos Curia. O seu fillo Jean Becquerel sucédelle na cátedra do Museo. |
||
==Traxectoria== |
== Traxectoria == |
||
O experimento consistía en envolver unha placa fotográfica xunto cunha cruz feita de [[cobre]] cun papel negro, a mostra da sal de [[uranio]] púñase sobre a placa (Becquerel probou con varias sales, incluída a pechblenda que producía un efecto máis potente) e todo iso expoñíase á [[luz]] solar. Ao revelar a placa parecía que os raios emitidos pola sal atravesaban o papel. Víase un área exposta na que se distinguía o perfil branco da cruz. Días máis tarde do primeiro experimento, o tempo non era favorable. Como a luz solar era escasa Becquerel gardou a placa nun caixón. Cando revelou a placa, observou unha [[imaxe]] intensa que non podía proceder da [[fosforescencia]]. Repetiu o experimento na [[escuridade]] total e obtivo os mesmos resultados, probando que a sal de [[uranio]] emitía raios que afectaban á emulsión fotográfica, sen necesidade de ser exposta á luz. [[Marie Curie]] tempo despois chamou a iso [[radiactividade]]. En [[1903]] Becquerel recibiu o premio nobel de física xunto con [[Pierre Curie]] e [[Marie Curie]] por tal descuberta. |
O experimento consistía en envolver unha placa fotográfica xunto cunha cruz feita de [[cobre]] cun papel negro, a mostra da sal de [[uranio]] púñase sobre a placa (Becquerel probou con varias sales, incluída a pechblenda que producía un efecto máis potente) e todo iso expoñíase á [[luz]] solar. Ao revelar a placa parecía que os raios emitidos pola sal atravesaban o papel. Víase un área exposta na que se distinguía o perfil branco da cruz. Días máis tarde do primeiro experimento, o tempo non era favorable. Como a luz solar era escasa Becquerel gardou a placa nun caixón. Cando revelou a placa, observou unha [[imaxe]] intensa que non podía proceder da [[fosforescencia]]. Repetiu o experimento na [[escuridade]] total e obtivo os mesmos resultados, probando que a sal de [[uranio]] emitía raios que afectaban á emulsión fotográfica, sen necesidade de ser exposta á luz. [[Marie Curie]] tempo despois chamou a iso [[radiactividade]]. En [[1903]] Becquerel recibiu o premio nobel de física xunto con [[Pierre Curie]] e [[Marie Curie]] por tal descuberta. |
||
{{Premios Nobel de Física}} |
{{Premios Nobel de Física}} |
||
[[Categoría:Personalidades da física|Becquerel, Henri]] |
[[Categoría:Personalidades da física|Becquerel, Henri]] |
||
[[Categoría:Premio Nobel de Física|Becquerel, Henri]] |
|||
[[an:Henri Becquerel]] |
[[an:Henri Becquerel]] |
||
| Liña 66: | Liña 67: | ||
[[ro:Antoine Henri Becquerel]] |
[[ro:Antoine Henri Becquerel]] |
||
[[ru:Беккерель, Антуан Анри]] |
[[ru:Беккерель, Антуан Анри]] |
||
[[scn:Henri Becquerel]] |
|||
[[sh:Antoine Henri Becquerel]] |
[[sh:Antoine Henri Becquerel]] |
||
[[simple:Henri Becquerel]] |
[[simple:Henri Becquerel]] |
||
Revisión como estaba o 10 de novembro de 2010 ás 11:44
Antoine Henri Becquerel, nado o 15 de decembro de 1852 e finada o 25 de agosto de 1908, foi un físico francés. En 1896, un ano despois do descubrimiento dos raios X por Röntgen, Becquerel descubriu accidentalmente a radiactividade mentres investigaba a fosforescencia cun cristal dun composto de uranio.
Biografía
O seu pai, Alexandre Edmond Becquerel, e o seu avó, Antoine Becquerel, eran eles mesmos físicos, profesores no Museo nacional de historia natural de París. Nace nestes edificios onde a familia vive e traballa, e onde tamén o seu pai naceu.
Efectúa os seus estudos no instituto Louis-le-Grand (Lycée Louis-le-Grand), onde ten, entre outros profesores, o matemático Gaston Darboux. En 1872, entra na Escola Politécnica de Francia, despois en 1874 colle a vía da enxeñaría civil de camiños, canles e portos.
En 1874, casa con Lucie Jamin, filla de Jules Jamin un dos seus profesores de física na Escola Politécnica, coa cal ten Jean Becquerel en 1878.
Obtén o seu diploma de enxeñeiro en 1877, pero prefire a investigación científica en tanto que físico á administración.
Morre prematuramente á idade de 55 anos sen parar de traballar sobre a radioactividade cos Curia. O seu fillo Jean Becquerel sucédelle na cátedra do Museo.
Traxectoria
O experimento consistía en envolver unha placa fotográfica xunto cunha cruz feita de cobre cun papel negro, a mostra da sal de uranio púñase sobre a placa (Becquerel probou con varias sales, incluída a pechblenda que producía un efecto máis potente) e todo iso expoñíase á luz solar. Ao revelar a placa parecía que os raios emitidos pola sal atravesaban o papel. Víase un área exposta na que se distinguía o perfil branco da cruz. Días máis tarde do primeiro experimento, o tempo non era favorable. Como a luz solar era escasa Becquerel gardou a placa nun caixón. Cando revelou a placa, observou unha imaxe intensa que non podía proceder da fosforescencia. Repetiu o experimento na escuridade total e obtivo os mesmos resultados, probando que a sal de uranio emitía raios que afectaban á emulsión fotográfica, sen necesidade de ser exposta á luz. Marie Curie tempo despois chamou a iso radiactividade. En 1903 Becquerel recibiu o premio nobel de física xunto con Pierre Curie e Marie Curie por tal descuberta.