Atol Enewetak: Diferenzas entre revisións

Explorar o historial de forma interactiva

← Edición máis vella Edición máis nova →

Contido eliminado Contido engadido

En liña

Revisión como estaba o 12 de agosto de 2010 ás 20:03

Enewetak


Datos
País	Illas Marshall - Marshall Islands
Illa principal	Eniwetok
Linguas
Poboación (2003)	167 hab.
Superficie	6 km²
Superficie lagoa	1.004´89 km²
Nº de illas	40
Coordenadas	Modelo:Coor dm
Maior Altura
Localización

Enewetak (ou Eniwetok) é un atol das Illas Marshall situado no Océano Pacífico, componse de 40 illotes cun área de 5´85 km² e unha lagoa interior de 80 km de circunferencia. En 1999 a poboación ascendía a 820 persoas.

Forma un distrito lexislativo da Cadea Ralik nas Illas Marshall. É o segundo atol máis occidental da cadea Ralik, e atópase 305 km. ao oeste de atol Bikini. O goberno de EE.UU. chamou ao atol "Eniwetok" ata 1974, cando cambiou a súa denominación oficial a "Enewetak" (xunto con moitos outros nomes locales das illas Marshall) para reflectir máis adecuadamente a súa pronunciación correcta.

Proba nuclear

Historia

Os humanos habitaron o atol fai polo menos 2.000 anos. Enewetak non era coñecido polos europeos ata que en 1974 a visitou a corveta mercante británica Walpole, quen o chamou "Brown Range" (de aí o nome xaponés "Atol Brown"). Foi visitada por unha ducia de buques antes da creación da colonia alemá das Illas Marshall en 1885. Xunto co resto das Illas Marshall, Enewetak foi capturado pola Armada Imperial Xaponesa en 1914 durante a Primeira Guerra Mundial e o mandato do Imperio xapones pola Liga [[de] as Nacións Unidas] no ano 1920. Os xaponeses administra a illa caeu baixo o Mandato do Pacífico Sur, pero a maioría dos asuntos locais deixou en mans dos líderes locais tradicionais ata o inicio da Segunda Guerra Mundial.

En novembro de 1942, os xaponeses construíron un campo de aviación en Engebi Illa, pero xa que era utilizado só para encher avións entre o Truk e as illas ao leste, o persoal de voo non foron estacionadas no país e a illa só tiña defensas simbólico. Cando o Gilbert caeu aos Estados Unidos, o Exército Imperial Xaponés s Brigada Anfibia primeiro, unha unidade formada pola terceira unidade independente Guarnición previamente estacionados en Manchukuo foi asignado para defender o atolón, chegando o 04 de xaneiro 1944. Dos 3.940 homes da brigada, 2.586 quedaron para defender o atolón de Eniwetok, complementado polo persoal de aviación, os empregados civís e traballadores, pero non puideron terminar fortificar a illa antes do asalto estadounidense. Durante a Batalla de Eniwetok en febreiro de 1944, os Estados Unidos capturaron Enewetak nunha operación anfibia de cinco días, con grandes combates en Engebi illote, que foi a instalación xaponeses máis importantes no atolón. Loita contra a tamén ocorreu no illote principal de Eniwetok si mesmo e na Illa Parry, sede dunha base de hidroavións xaponeses.

Tras o final da Segunda Guerra Mundial, Enewetak quedou baixo o control da Estados Unidos, como parte da Territorio en Fideicomiso das Illas do Pacífico ata a independencia das Illas Marshall en 1986. Os residentes locais foron evacuados, a miúdo involuntariamente, e o atolón foi utilizado para probas nucleares como parte da Pacífico Proving Grounds. Os corpos de soldados estadounidenses mortos na Batalla de Enewetak e enterrados alí foron exhumados antes de que comezaron as probas e regresou aos Estados Unidos para volver ser enterrados polas súas familias. Ao redor do 43 probas nucleares en Enewetak foron despedidos desde 1948 ata 1958. O primeiro bomba de hidróxeno de proba, cuxo nomee en código Ivy Mike, celebrouse a finais de 1952 como parte de Operation Ivy, e se vaporiza o illote de Elugelab. Esta proba inclúe o uso de B-17 Flying Fortress avións para voar a través da | choiva radioactiva nube radioactiva co fin de analizar mostras de a bordo. Os avións foron controlados polos buques de B-17 voando a pouca distancia á nai visual destes zánganos. En total foron 16 a 20 B-17 de tomar parte nesta operación, dos cales a metade eran control das aeronaves e a outra metade zánganos. Para o exame das nubes explosión das bombas nucleares en varios foguetes 1957/58 (na súa maioría a partir de [[Rockoon] s]) puxéronse en marcha.

Os residentes locais permitíuselles regresar na década de 1970 e o 15 de maio de 1977, o goberno de Estados Unidos dirixida aos militares para descontaminar as illas. Isto fíxose mediante a mestura da terra contaminada e os residuos das distintas illas, cun cemento Portland e enterralo nun dos cráteres de explosión. O cráter atopábase no extremo norte de Runit ((coord | 11 | 33 | 9,22 | N | 162 | 20 | 50.29 | E |)), que é unha illa no lado este de o atolón. Isto continuou ata o cráter converteuse nun montículo esférico ((converter | 25 | m | m)) alta. O cráter logo cubríase cun ((converter | 18 | en | mm | cantar = on)) capa grosa de cemento, chamado "Cactus Dome" . Todos os servizos participaron neste esforzo. O goberno de Estados Unidos declarou ás illas seguros para vivir en 1980.

En 2000, o Illas Marshall Tribunal de Reclamacións Nucleares outorgado máis de 340 millóns dólares á poboación de Enewetak por perda de uso, as dificultades, as dificultades médicas e máis de limpeza nuclear. Este premio non inclúe os aproximadamente $ 6 millóns anuais orzados polos Estados Unidos para a educación e os programas de saúde nas Illas Marshall.

O 1 de novembro de 1952 fíxose estalar unha bomba de fusion nuclear con graves efectos para a flora e fauna local^{[Cómpre referencia]}.

En 2000, os habitantes de Enewetak foron indemnizados con 340 millóns de dólares en danos e prexuízos por perda de uso da terra, o desprazamento forzado e os problemas de de saúde entre a poboación. Esta indemnización non inclúe a suma anual de 6 millóns de dólares, que paga o goberno dos EE.UU. para a educación e a saúde nas Illas Marshall.

Ligazóns externas

@@ Liña 34: / Liña 34: @@
 [[Ficheiro:Enewetak or Eniwetok atoll.jpg|right|thumb|300px|Vista aerea de Enewetak e Parry.]]
-'''Enewetak''' (ou '''Eniwetok''') é un [[atol]] das [[Illas Marshall]] situado no [[Océano Pacífico]], componse de 40 illotes cun área de 6 km² e unha lagoa interior de 80 [[quilómetro|km]] de circunferencia. En [[1999]] a poboación ascendía a 820 persoas.
+'''Enewetak''' (ou '''Eniwetok''') é un [[atol]] das [[Illas Marshall]] situado no [[Océano Pacífico]], componse de 40 illotes cun área de 5´85 km² e unha lagoa interior de 80 [[quilómetro|km]] de circunferencia. En [[1999]] a poboación ascendía a 820 persoas.
+Forma un distrito lexislativo da [[ Cadea Ralik]] nas [[Illas Marshall]].  É o segundo atol máis occidental da cadea Ralik, e atópase 305 km. ao oeste de [[atol Bikini]]. O goberno de EE.UU. chamou ao atol "Eniwetok" ata 1974, cando cambiou a súa denominación oficial a "Enewetak" (xunto con moitos outros nomes locales das illas Marshall) para reflectir máis adecuadamente a súa pronunciación correcta.
 == Proba nuclear ==
+== Historia ==
+Os humanos habitaron o atol fai polo menos 2.000 anos. Enewetak non era coñecido polos europeos ata que en 1974 a visitou a corveta mercante británica ''Walpole'', quen o chamou "Brown Range" (de aí o nome xaponés "Atol Brown"). Foi visitada por unha ducia de buques antes da creación da [[Alemaña | colonia alemá]] das [[Illas Marshall]] en 1885. Xunto co resto das Illas Marshall, Enewetak foi capturado pola [[Armada Imperial Xaponesa]] en 1914 durante a [[Primeira Guerra Mundial]] e o mandato do [[Imperio xapones]] pola Liga [[de] as Nacións Unidas] no ano 1920. Os xaponeses administra a illa caeu baixo o [[Mandato do Pacífico Sur]], pero a maioría dos asuntos locais deixou en mans dos líderes locais tradicionais ata o inicio da [[Segunda Guerra Mundial]].
+En novembro de 1942, os xaponeses construíron un campo de aviación en Engebi Illa, pero xa que era utilizado só para encher avións entre o [[Truk]] e as illas ao leste, o persoal de voo non foron estacionadas no país e a illa só tiña defensas simbólico. Cando o [[Gilbert]] caeu aos Estados Unidos, o [[Exército Imperial Xaponés]] s [[Brigada Anfibia primeiro]], unha unidade formada pola terceira unidade independente Guarnición previamente estacionados en [[Manchukuo]] foi asignado para defender o atolón, chegando o 04 de xaneiro 1944. Dos 3.940 homes da brigada, 2.586 quedaron para defender o atolón de Eniwetok, complementado polo persoal de aviación, os empregados civís e traballadores, pero non puideron terminar fortificar a illa antes do asalto estadounidense. Durante a Batalla [[de Eniwetok]] en febreiro de 1944, os Estados Unidos capturaron Enewetak nunha operación anfibia de cinco días, con grandes combates en Engebi illote, que foi a instalación xaponeses máis importantes no atolón. Loita contra a tamén ocorreu no illote principal de Eniwetok si mesmo e na Illa Parry, sede dunha base de hidroavións xaponeses.
+Tras o final da [[Segunda Guerra Mundial]], Enewetak quedou baixo o control da [[Estados Unidos]], como parte da [[Territorio en Fideicomiso das Illas do Pacífico]] ata a independencia das Illas Marshall en 1986.
+Os residentes locais foron evacuados, a miúdo involuntariamente, e o atolón foi utilizado para probas [[nucleares]] como parte da [[Pacífico Proving Grounds]]. Os corpos de soldados estadounidenses mortos na Batalla de Enewetak e enterrados alí foron exhumados antes de que comezaron as probas e regresou aos Estados Unidos para volver ser enterrados polas súas familias. Ao redor do 43 probas nucleares en Enewetak foron despedidos desde 1948 ata 1958. O primeiro [[bomba de hidróxeno]] de proba, cuxo nomee en código [[Ivy Mike]], celebrouse a finais de 1952 como parte de [[Operation Ivy]], e se vaporiza o illote de [[Elugelab]]. Esta proba inclúe o uso de [[B-17 Flying Fortress]] avións para voar a través da | [[choiva radioactiva nube radioactiva]] co fin de analizar mostras de a bordo. Os avións foron controlados polos buques de B-17 voando a pouca distancia á nai visual destes zánganos. En total foron 16 a 20 B-17 de tomar parte nesta operación, dos cales a metade eran control das aeronaves e a outra metade zánganos. Para o exame das nubes explosión das bombas nucleares en varios foguetes 1957/58 (na súa maioría a partir de [[Rockoon] s]) puxéronse en marcha.
+Os residentes locais permitíuselles regresar na década de 1970 e o 15 de maio de 1977, o goberno de Estados Unidos dirixida aos militares para descontaminar as illas. Isto fíxose mediante a mestura da terra contaminada e os residuos das distintas illas, cun [[cemento Portland]] e enterralo nun dos cráteres de explosión. O cráter atopábase no extremo norte de Runit ((coord | 11 | 33 | 9,22 | N | 162 | 20 | 50.29 | E |)), que é unha illa no lado este de o atolón. Isto continuou ata o cráter converteuse nun montículo esférico ((converter | 25 | m | m)) alta. O cráter logo cubríase cun ((converter | 18 | en | mm | cantar = on)) capa grosa de cemento, chamado "Cactus Dome" . Todos os servizos participaron neste esforzo. O goberno de Estados Unidos declarou ás illas seguros para vivir en 1980.
+En 2000, o [[Illas Marshall Tribunal de Reclamacións Nucleares]] outorgado máis de 340 millóns dólares á poboación de Enewetak por perda de uso, as dificultades, as dificultades médicas e máis de limpeza nuclear. Este premio non inclúe os aproximadamente $ 6 millóns anuais orzados polos Estados Unidos para a educación e os programas de saúde nas Illas Marshall.
 O 1 de novembro de 1952 fíxose estalar unha bomba de fusion nuclear con graves efectos para a flora e fauna local{{cómpre referencia}}.
 En [[2000]], os habitantes de Enewetak foron indemnizados con 340 millóns de dólares en danos e prexuízos por perda de uso da terra, o desprazamento forzado e os problemas de de saúde entre a poboación. Esta indemnización non inclúe a suma anual de 6 millóns de dólares, que paga o goberno dos EE.UU. para a educación e a saúde nas Illas Marshall.
+== Ligazóns externas ==
+* [http://marshall.csu.edu.au/Marshalls/html/atolls/enewetak.html Sitio das illas Marshall]
+* [http://www.oceandots.com/pacific/marshall/enewetak.php Entry at Oceandots.com]
 [[Categoría:Atois]]