Roque Cameselle: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
lig ints
Xas (conversa | contribucións)
completo datos e retiro marcador en progreso
Liña 11: Liña 11:


Dende [[1997]] obtivo varios premios literarios no eido da [[poesía]], do [[relato]] e da [[novela curta]].
Dende [[1997]] obtivo varios premios literarios no eido da [[poesía]], do [[relato]] e da [[novela curta]].

==Obras==
*''O Pausiñas'', 2001.
*''A memoria de Tui'', 2002.
*''[[Bieito Dubidoso]]'', 2003.


==Véxase tamén==
==Véxase tamén==
Liña 16: Liña 21:
*[http://www.xerais.es/cgi-bin/html_generados/aut_ilus_100005787_44.pl Ficha do autor en Xerais]
*[http://www.xerais.es/cgi-bin/html_generados/aut_ilus_100005787_44.pl Ficha do autor en Xerais]


{{DEFAULTSORT:Cameselle, Roque}}
{{Literatura en progreso}}
[[Categoría:Escritores en lingua galega]]

[[Categoría:Escritores en lingua galega|Cameselle, Roque]]
[[Categoría:Escritores de Galicia]]
[[Categoría:Escritores de Galicia|Cameselle, Roque]]
[[Categoría:Directores de cine galegos]]

Revisión como estaba o 2 de decembro de 2009 ás 23:47

Roque Cameselle Capón, nado en Vigo en 1981, é un escritor e director de cinema galego.

Traxectoria

Licenciado en Comunicación Audiovisual, é profesor de guión cinematográfico na Escola Superior de Cine de Galicia, e Crítico de cine de Faro de Vigo. Dirixiu as curtametraxes Memoria indesexable (1998), A moza do último (1998), Soldado sen fortuna (2000) e Amor a Mantis (2003). Na actualidade dirixe, sobre un guión propio, un episodio piloto de quince minutos para unha serie de debuxos animados sobre a historia de Bieito Dubidoso.

Como guionista escribiu Na luz freada da tarde (2001), A Gilda chamábanlle Leonor (2002) e Meu xeneral o asasino foi o mar (2003), traballos premiados na convocatoria da Xunta de Galicia para a escritura de guións.

Como narrador publicou o libro de relatos O Pausiñas (2001), e a novela Bieito Dubidoso (2003). Algúns dos seus relatos foron publicados en volumes colectivos: "Ata que malle en min o mencer" (1998), "IIº Certame de relatos curtos Os Viaductos" (2001), "Nun edificio e catro contos máis" (2002) e "Alma de Beiramar" (2003).

É autor, xunto con Carlos Díaz Martínez, do ensaio A memoria de Tui (2002).

Dende 1997 obtivo varios premios literarios no eido da poesía, do relato e da novela curta.

Obras

Véxase tamén

Ligazóns externas