Xoán Casiano: Diferenzas entre revisións

Explorar o historial de forma interactiva

← Edición máis vella Edición máis nova →

Contido eliminado Contido engadido

En liña

Revisión como estaba o 13 de marzo de 2009 ás 21:05

Xoán Casiano ou Cassiano (Nado entre os anos 360 e 365 e falecido no 435). Sacerdote, asceta e Padre da Igrexa. Descoñécese o seu lugar de nacemento, probablemente Escitia Menor, na desembocadura do Danubio, aínda que é seguro que se formou en Belén e viviu durante sete anos como eremita no deserto de Exipto. Posteriormente recibiu o diaconado en Constantinopla de mans de san Xoán Crisóstomo, e foie ordenado sacerdote en Roma polo papa Inocencio I.

Cara ó 415 fundou a Abadía de San Víctor de Marsella, formada por dous mosteiros , un masculino e outro feminino, para los que escribiu os seus escritos máis importantes: as Institutiones, nas que expón as obrigas do monxe e examina os vicios contra os que ten que estar prevido; e as súas vintecatro Collationes, onde, en forma de diálogos con monxes famosos da antigüidade —como un complemento ás Institutiones— trata diversos aspectos da vida monacal, alaba a vida eremítica e indica que a vida ascética é a mellor vía para loitar contra o pecado.

Os seus escritos teolóxicos influíron nas doutrinas semipelaxianas.

Posteridade

San Bieito de Nursia recomendou ós seus monxes a lectura dos escritos de Xoán Casiano, e empregounos como fundamento para a súa regra, onde en certas pasaxes repítese palabra a palabra citas de Casiano e a mesma regra afirma que debe ser prolongada polas Conferencias dos Padres e as súas Institucións de Casiano.

Os monxes de Occidente apréciano como un dos principais mestres da vida monástica e consideran bo que lles teñan permitido beneficiarse da experiencia dos primeiros monxes de Oriente.

Despois do seu pasamento, o segundo Concilio de Orange, en 529, condenou o semipelaxianismo e deu unha formulación teolóxica da gracia tal como preconizaba San Agostiño. O concilio pronunciouse contra os que, como Xoán Casiano de Marsella, Vicente de Lerins e Fausto de Riez, daban un papel máis importante ó libre albedrío.

Isto probablemente explica porqué Xoán Casiano non foi elevado a santo da Igrexa católica romana, aínda que si se venera localmente. Algunhas localidades preto de Lérins levan o seu nome. Porén os seus escritos foron lidos amplamente nos mosteiros de Occidente.

Polo contrario, si figura no calendario de santos da Igrexa ortodoxa onde é moi estimado polos seus escritos e a súa posición sobre a gracia, onde os ortodoxos se recoñecen, mellor que nas de Agustín de Hipona. Así é como moitos monxes e bispos ortodoxos levan o seu nome.

Bibliografía

San Juan Casiano: Instituciones. Tradución en castelán por L. e P. Sansegundo, Ed. Rialp, col. Neblí n. 15, Madrid, 1957.
San Juan Casiano: Colaciones. Tradución en castelán por L. e P. Sansegundo, Ed. Rialp, col. Neblí nn. 19 e 20, Madrid, 1958 e 1962.

@@ Liña 9: / Liña 9: @@
 == Posteridade ==
-San [[Bieito de Nursia]] recomendou ós sus monxes a lectura dos escritos de Xoán Casiano, e empregounos como fundamento para a súa [[Regra de San Bieito|regra]], onde en certas pasaxes repítese palabra a palabra citas de Casiano e a mesma regra afirma que debe ser prolongada polas ''Conferencias dos Padres e as súas Institucións'' de Casiano.
+San [[Bieito de Nursia]] recomendou ós seus monxes a lectura dos escritos de Xoán Casiano, e empregounos como fundamento para a súa [[Regra de San Bieito|regra]], onde en certas pasaxes repítese palabra a palabra citas de Casiano e a mesma regra afirma que debe ser prolongada polas ''Conferencias dos Padres e as súas Institucións'' de Casiano.
 Os monxes de Occidente  apréciano como un dos principais mestres da vida monástica e consideran bo que lles teñan permitido beneficiarse da experiencia dos primeiros monxes de Oriente.
@@ Liña 15: / Liña 15: @@
 Despois do seu pasamento, o [[Concilio de Orange (529)|segundo Concilio de Orange]], en [[529]], condenou o  [[semipelaxianismo]] e deu unha formulación teolóxica da gracia tal como preconizaba  [[San Agostiño]]. O concilio pronunciouse contra os que, como '''Xoán Casiano de Marsella''', [[Vicente de Lerins]] e [[Fausto de Riez]], daban un papel máis importante ó [[libre albedrío]].
-Isto probablemente explica porqué Xoán Casiano no haya sido un santo da [[Igrexa católica romana]], aínda que si se venera localmente. Algunhas localidades preto de [[Lérins]] levan o seu nome. Porén os seus escritos foron lidos amplamente nos mosteiros de Occidente.
+Isto probablemente explica porqué Xoán Casiano non foi elevado a santo da [[Igrexa católica romana]], aínda que si se venera localmente. Algunhas localidades preto de [[Lérins]] levan o seu nome. Porén os seus escritos foron lidos amplamente nos mosteiros de Occidente.
-Por el contrario, sí figura en el calendario de santos de la [[Iglesia ortodoxa]] donde es muy estimado por sus escritos y por sus posiciones sobre la [[gracia divina|gracia]], en las que los ortodoxos se reconocen, mejor que en las de [[Agustín de Hipona]], en las posiciones tradicionalmente enseñadas por los Padres ortodoxos. Así é como moitos monxes e bispos ortodoxos levan o seu nome.
+Polo contrario, si figura no calendario de santos da [[Igrexa ortodoxa]] onde é moi estimado polos seus escritos e a súa posición sobre a [[gracia divina|gracia]], onde os ortodoxos se recoñecen, mellor que nas de [[Agustín de Hipona]]. Así é como moitos monxes e bispos ortodoxos levan o seu nome.
 == Bibliografía ==