Xisulfo I de Salerno

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaXisulfo I de Salerno
Biografía
Nacementomaio de 930 (Gregoriano) Editar o valor em Wikidata
Italia Editar o valor em Wikidata
Morte977 (Gregoriano) Editar o valor em Wikidata (46/47 anos)
Outro
TítuloPrince of Salerno (en) Traducir (952–977) Editar o valor em Wikidata
PaisGuaimaro II de Salerno Editar o valor em Wikidata  e Gaitelgrima of Benevento (en) Traducir Editar o valor em Wikidata

WikiTree: Salerno-36

Xisulfo I, nado en maio de 930 e finado en 977 ou 978, foi príncipe longobardo de Salerno do 946 ao 977 (ou 978).

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Era o fillo máis vello de Guaimaro II e da segunda muller Gaitelgrima de Capua, foi asociado ao trono polo pai no 943 e sucedeuno á súa morte no 946. Nun primeiro momento puxérono baixo a rexencia dan ai e de Prisco, tesoureiro e conde de palacio.

No 946 o Principado foi tomado ao asalto por Landulfo II de Benevento e Xoán III de Nápoles, pero o seu aliado Mastalo de Amalfi corre na súa axuda e fixo caer nunha emboscada ás tropas de Landulfo preto de La Cava. O ano seguinte aliouse con Landulfo e cercou a cidade de Nola, presidio do ducado napolitano. En outubro do 953 tentou calmar as relacións co dominio partenopeo redactando un diploma a favor do bispo de Nápoles, un xesto que cadraba mal coa diplomacia sen escrúpulos dos seus veciños e que por isto non pareceu favorecelo nunca. Pouco despois, o 955, con todo, foi nomeado patricio por Mariano Argyros, strategós bizantino de Bari. En outono do 966 o papa Xoán XIII guiou un exército de tropas romanas, toscanas e spoletinas contra Landulfo III de Benevento e o dos eu irmán Pandulfo Testa de Ferro, pero Xisulfo acudiu na súa axuda e o choque armado esconxurouse. O papa e o príncipe de Salerno firmaron un tratado de paz en Terracina. Foi este o acto que máis adiante lle gañou a axuda do potente Testa de Ferro.

No 974 Xisulfo foi destronado por unha insurrección relixiosa guiada polo irmán Landulfo. O príncipe de Benevento e Capua, Pandulfo I Testa de Ferro, restaurou a Xisulfo como vasalo seu, condición na que o príncipe salernitano ficou ata a súa morte, sucedida entre finais de 977 e principios de 978. Con el extinguiuse a dinastía dos Dauféridas, asentada no trono de Salerno co príncipe Gaiferos no 861. Xisulfo, casado coa princesa Xemma, non tivo herdeiros e o seu trono herdouno Pandulfo de Benevento e Capua, que deste modo reunificou, por primeira e última vez desde 851, os territorios da antiga Langobardia Minor.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Caravale, Mario (ed). Dizionario Biografico degli Italiani: LVI Giovanni de Crescenzio – Giulietti. Roma, 2003.
  • Gwatkin, H.M., Whitney, J.P. (ed) et al. The Cambridge Medieval History: Volume III. Cambridge University Press, 1926.