Escola de Delft (arquitectura)
A Escola de Delft (en neerlandés: Delftse School) é unha corrente arquitectónica tradicionalista dos Países Baixos aparecida na cidade de Delft, na Holanda Meridional, en 1925 e que mantivo a súa vixencia ata 1955. O profesor Marinus Jan Granpé Molière, da Universidade de Tecnoloxía de Delft, é considerado como o seu fundador. O nome de Escola de Delft foi introducido polo arquitecto Jacobus Oud, membro do grupo artístico De Stijl.
A partir dos anos 50, a Escola de Delft viuse substituída progresivamente pola Escola de Bossche, liderada polo arquitecto Hans van der Laan.
Estilo[editar | editar a fonte]
A Escola de Delft procuraba avanzar cara a unha arquitectura baseada en regras universais. Deste xeito, debería honrar a tradición das construcións rurais holandesas. Esta tendencia foi unha reacción á Escola de Ámsterdam, considerada demasiado decorativa polos tradicionalistas.
Xa que logo, este grupo encádrase no racionalismo do Berlage. Segundo os arquitectos a Escola de Delft, a beleza reside na sinxeleza e é unha harmonía entre as masas, o espazo e a claridade. A arquitectura debe ser humilde e non facerse notar. A función do edificio débese expresar na súa forma: de aí a diferenza entre as construcións residenciais, sinxelas e modestas, e os edificios públicos, que teñen que ser monumentais para afirmaren a importancia da súa función.
A Escola de Delft tivo unha grande influencia sobre arquitectura católica. As súas principais características son o uso case exclusivo de ladrillo, os teitos altos e a utilización da pedra nos puntos importantes da construción. Unha importante fonte de inspiración foi o traballo do holandés Kropholler, aínda que el non formou parte da Escola.
Realizacións da Escola[editar | editar a fonte]
A arquitectura da Escola de Delft influíu en grande medida na reconstrución, durante a Segunda Guerra mundial e posteriormente, o que ilustra a súa popularidade e a confianza no futuro do seu valor.
A presión desta escola chegou a ser tan grande que os arquitectos que non optaron pola sinxeleza non tiveron moitas oportunidades de veren as súas propostas seleccionadas nos concursos.
Os arquitectos da Escola de Delft, entre outros, participaron na reconstrución das vilas de Rhenen e Middelburg.
Crítica[editar | editar a fonte]
A corrente funcionalista verteu numeroas críticas contra a Escola de Delft, e mesmo dentro dos círculos tradicionalistas, a Escola non estivo exenta de controversia.
Frits Peutz enfrontouse abertamente a Granpré Molière. Ademais, arquitectos importantes do movemento tradicionalista, entre eles Alphons Boosten, non seguiron os postulados da Escola de Delft.
Xa que logo, cómpre non identificar inequivocamente o tradicionalismo nos Países Baixos coa Escola de Delft.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Outros artigos[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Archimon. Museo virtual de arquitectura tradicionalista e da Escola de Delft nos Países Baixos. (En inglés)