Enrique Gómez Jiménez
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 29 de maio de 1889 Provincia de Villa Clara |
| Morte | valor descoñecido |
 Deputado nas Cortes republicanas | |
Representa: Partido Republicano Conservador 29 de febreiro de 1936 – 2 de febreiro de 1939 Lexislatura: III lexislatura da Segunda República Española Circunscrición electoral: Lugo (en)  | |
| Deputado nas Cortes republicanas | |
| 2 de decembro de 1933 – 7 de xaneiro de 1936 Lexislatura: II lexislatura da Segunda República Española Circunscrición electoral: Lugo (en) | |
| Deputado nas Cortes republicanas | |
| 21 de setembro de 1931 – 9 de outubro de 1933 ← José Lladó Vallés Lexislatura: I lexislatura da Segunda República Española Circunscrición electoral: Lugo (en) | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Madrid |
| Ocupación | político , enxeñeiro de camiños |
| Lingua | Lingua castelá |
Enrique Gómez Jiménez, nado en Santa Clara (Cuba) o 29 de maio de 1889, foi un enxeñeiro e político galego. Foi o 25º presidente do Deportivo da Coruña.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Fillo de galegos de Becerreá emigrados en Cuba.[1] Traballou como enxeñeiro de camiños na Xefatura de Obras Públicas de Lugo. Foi presidente do Lugo Sporting Club en 1927.[2] Nas Eleccións a Cortes Constituíntes de 1931 foi elixido deputado pola provincia de Lugo pola Derecha Liberal Republicana, e nas eleccións xerais de 1933 e nas eleccións xerais de 1936 polo Partido Republicano Conservador. No franquismo foi enxeñeiro xefe de Obras Públicas de Lugo en 1940,[3] enxeñeiro xefe de Obras Públicas da provincia da Coruña dende 1947,[4] e inspector xefe de Obras Públicas de Galicia.[5]
Foi presidente do Deportivo da Coruña desde o 30 de maio de 1950, en substitución de Daniel Chaver Gómez, até o 29 de xaneiro de 1952, sendo á súa vez substituído por Manuel Otero Peón.
| Predecesor: Daniel Chaver Gómez |
Presidente do Deportivo da Coruña 1950−1952 |
Sucesor: Manuel Otero Peón |
Vida persoal[editar | editar a fonte]
Casou en Becerreá con Magdalena Mateo Ferrer en setembro de 1926.[6]
Recoñecementos[editar | editar a fonte]
Medalla ao Mérito no Traballo en 1929.[7]
