Emilio Merino Losada
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 8 de febreiro de 1918  Santiago de Compostela, España |
| Morte | 31 de outubro de 2004 (86 anos) A Coruña, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | xornalista , escritor |
| Lingua | Lingua castelá |
Emilio Merino Losada, nado en Santiago de Compostela o 8 de febreiro de 1918 e finado na Coruña o 31 de outubro de 2004, foi un xornalista e escritor galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Foi director de El Compostelano. En 1946 deixou Compostela e trasladouse a vivir á Coruña, onde permaneceu o resto da súa vida. Traballou nas redaccións de diversos medios de comunicación: El Correo Gallego, La Noche, El Ideal Gallego e La Voz de Galicia (no que foi redactor xefe). Foi presidente da asociación da prensa coruñesa e o último director da Hoja del lunes da Coruña.[1]
Era membro correspondente da Real Academia Galega, do Instituto José Cornide de Estudos Coruñeses e da Asociación Española de Críticos Literarios. Finou na Coruña o 31 de outubro de 2004.[2]
Obras[editar | editar a fonte]
- Mujeres de ideas largas, 1985.
- Pequeña historia de un hombre cabal. Memorias de un periodista, 1988.
- La vida que vuelve, 1989.
- Los españoles: entre caballeros y pícaros, 1992.
- El Mundo que conocí, 1999.
