Eduardo Núñez Martínez
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 4 de marzo de 1888  Noia, España |
| Morte | 15 de setembro de 1971 (83 anos) A Habana, Cuba |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | xornalista |
| Lingua | Lingua castelá |
| Familia | |
| Pai | Eduardo Núñez Sarmiento |
Eduardo Núñez Martínez, nado en Noia o 4 de marzo de 1888 e finado na Habana o 15 de setembro de 1971, foi un escritor e xornalista galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Fillo de Eduardo Núñez Sarmiento, chegou á Habana en 1906. Colaborou en El Eco de Galicia, La Región Gallega, Vivero en Cuba, Cultura Hispánica e La Vida Gallega en Cuba. Foi incluído na antoloxía poética Los argonautas (1924). Empregou o pseudónimo D'Arxellas e escribiu algunhas obras en galego. Tamén publicou algúns artigos na revista noiesa Tapal.
Obras[editar | editar a fonte]
- En mis tedios del exilio, 1926.
- Himnos del bien, 1950.
- Mi cruz de refugio, 1951.
- Metopas: Tradiciones noyesas en verso, 1952.
- Caulículos: Libreto de tradiciones noyesas en verso, 1953.
- Minucias. Libreto: Recopilación de asuntos tradicionales noyeses en verso y prosa, 1954.
- Visones de La Habana, 1958.
- Gajes o desgajes, 1962.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Domingo Cuadriello, Jorge (2002). Los españoles en las letras cubanas durante el siglo XX. Diccionario Bio-Bibliográfico. Sevilla: Renacimiento. pp. 127–128. ISBN 84-8472-069-1. Consultado o 12 de maio de 2013.