Cristina Tapias

Cristina Tapias Aguirre

Biografía
Nacemento	29 de xaneiro de 1960 Bilbao
Datos persoais
Educación	Universidade do País Vasco
Actividade
Ocupación	xastra , empresaria , mestra
Lingua	Lingua castelá e lingua éuscara

Cristina Tapias Aguirre, nada en Bilbao o 29 de xaneiro de 1960 é unha modista, mestra e empresaria española.

Biografía

Cristina Tapias estudou Ciencias Económicas e Empresariais na Universidade do País Vasco en Sarriko (Deusto). Sempre lle gustaron as manualidades e as teas e ao morrer a súa avoa fíxose cargo da dirección e xerencia da Academia de Corte e Confección Adrada, onde seguiu mostrando o sistema da súa avoa, María Jesús Adrada.

Ela é a responsable da Academia de Corte e Confección Adrada, fundada en 1921 pola súa tía avoa Teófila Adrada e dirixida posteriormente pola súa avoa María Jesús Adrada (01.01.1896- 24.05.1995).

Pasado un tempo, actualizou os libros de Método Moderno de Corte e Confección e Alta Costura das irmás Adrada.

Academia María Jesús Adrada

Inicio

Nun tempo no que as mulleres non podían abrir contas correntes no seu nome, María Jesús Adrada conseguiu sacar adiante á súa familia co seu primeiro taller na Gran Vía de Bilbao, levando a costura a un alto nivel. O seu legado segue vivo a través do Método Adrada. Este método de corte e confección é un sistema de corte e confección utilizado para ensinar en toda España, e chegou a ensinarse en case 900 centros educativos.En 2023 impartíase nuns 50 establecementos.

As irmás María Jesús, Bárbara e Teófila Adrada, aprenderon con Pepita Lizaturri, unha navarra que estudou en París e ensinoulles todo o que sabía sobre o método da capital francesa. Posteriormente, estando en Sevilla, Teófila recibiu unha oferta para impartir clases de costura no colexio La Económica e alí desenvolveu o Método Adrada, para que as súas alumnas, mulleres sen estudos, puidesen aprender con facilidade e rapidez. Despois de moitos anos de traballo, María Jesús Adrada independizouse fundando a súa propia academia, actualizando o método, Adrada Moderno, e escribindo os seus propios libros. O método Adrada, que se mantivo durante 100 anos, tivo 20 edicións. Grazas ao alumnado de Bilbao, que comezou a impartir clases, houbo un tempo no que se estudaba en 900 academias. En Bizkaia, por exemplo, había un cento, xa que antes era habitual que todas as mulleres aprendan a cociñar e a coser.

Descendente de María Jesús Adrada

Cristina Tapias, neta de María Jesús Adrada, mergullouse neste mundo da costura aos 19 anos. Estudou Ciencias Económicas, pero gustáballe estar rodeada de teas e máquinas. Ademais, a súa avoa dáballe tantas teas e adornos como quería para practicar. De toda a descendencia de Mª Jesús Adrada, foi a única a quen lle gustou o seu traballo e por ese motivo seguiu os seus pasos na academia da rúa Zunzunegi, ensinando todo o que aprendeu dela. Posteriormente, actualizou o libro de Método Moderno de Corte e Confección e o de Alta Costura. Matricúlanse unha media de 90 persoas ao ano–sempre hai lista de espera– saben que un bo patrón non coñece as modas e as tendencias.

O Método moderno de María Jesús Adrada

Material do Método María Jesús Adrada

Método moderno Adrada

Adrada é un método con patróns que serve para facer calquera tipo de roupa, tanto para facer saias como pantalóns. É moi fácil de aprender porque non se necesita estudos previos.A confección axudou a moitas mulleres a gañarse a vida. O método véndese cun cartabón que se utiliza para elaborar os planos de patróns. O novo método inclúe mostras de todos os estilos: cosido de cremalleras, aberturas de mangas, puntos smock, tipos de petos... Este método permite tamén crear marcas de roupa e realizar prototipos. Tal como preséntase o seu método, "a base é sempre a mesma, á época na que vivimos, á moda, a gusto... só hai que adaptalo".

Slow Fashion (fast fashion) e moda sostible e personalizada

A esta escola acode unha diversa variedade de alumnado: profesionais da moda que queren mellorar os seus coñecementos de corte ou confección, mozas que queren iniciarse na confección e patronaje e persoas de todas as idades que queren confeccionar as súas propias pezas. Apréndese a facer patróns, tomar medidas, pasar o ferro profesionalmente, probar roupa, coser cremalleras, facer botoeiras e a usar unha máquina de coser. Anualmente asisten á academia unha media de 90 estudantes (o 90% son mulleres). O ano académico é de setembro a xuño. Cando naceu a chamada fast fashion a academia tivo influencia. Segundo Cristina:

“A forma de pensar da xente debe cambiar, a roupa debe durar máis para evitar o consumismo. Por outra banda, a xente nova non distinguen entre tecido bo e malo. Cando facemos a nosa roupa con outro amor e cor, gústanos o modelo e facémolo perfecto".

No século XXI, as inscricións nas academias aumentaron e cada ano hai listas de espera. Hai moitos tipos de estudantes: mozos que queren estudar deseño, persoas que queren confeccionar roupa dunha época determinada ou quen van despois da xubilación. Todos os cursos impártense anualmente, 4 horas ou 12 horas semanais. A Academia non é apta para persoas que só queren aprender a facer reparacións ou modificacións, polo que son enviadas a outros xastres.

Foron á súa academia, Sara Campillo da marca de estampación téxtil bilbaína Atakontu (en galego: semella que), a marca JÜLS que fabrica camisas brancas creadas por María Egidazu de Getxo, ou Marina Irazabal que confecciona roupa oversize, entre outras.

O centenario

En xullo de 2023 celebrouse a efeméride no Silo Olabeaga cun cóctel ao que asistiron 200 persoas, entre familiares, amizades e profesionais do sector.

Cristina Tapias lembrou con estas palabras os inicios da súa avoa no centenario:

"Parece incrible que puidera durar tanto, e non creo que vaia pechar, aínda que non haxa familiares, se fose necesario, porque algúns alumnos están interesados en seguir co negocio que comezou a miña avoa". 1921. Naquel tempo convulso, María Jesús Adrada abriu a súa fábrica na súa casa da rúa Gran Vía. Máis que ir á escola, ao principio cosía. Despois da guerra retomou os seus negocios en Marqués del Puerto, e máis tarde tivo tres escolas en Bilbao: unha na rúa Bos Aires, outra en Elkano e outra na rúa Zazpi. O avó tiña unha enfermidade mental e, con tres fillos pequenos, non tiña opción. Non tiña estudos, pero como era unha persoa moi brillante e valente, esta “necesidade” fixo que a súa avoa se apresurara. A academia era moi demandada e Teófila, que lle ía ben, separou da súa irmá (porque necesitaba unha maior fonte de diñeiro para manter a familia) e creou a súa propia academia, a María Jesús Adrada, e os seus propios libros de métodos".

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Páxina web de María Jesús Adrada

• Léxico de costureiras