Corexía
A Corexía (choregia), na antiga Atenas, era unha forma de liturxia, isto é, de servizo público, na que os cidadáns adiñeirados tiñan que facerse cargo dos custos que carrexaba a contratación de coros para os certames líricos ou dramáticos que se celebraban con motivo das Panateneas, Tarxelias, Dionisias e Leneas; de aí o seu nome, choregoí. Os custos eran moi considerábeis. No -405, co empobrecemento de Atenas por mor da Guerra do Peloponeso, dous coregos tiveron que asumir os custos da produción das Grandes Dionisias. Os coregos elixían os membros dos seus coros, pagábanlles o vestiario, os ensaios e o local para ensaiar. O premio para o corego que resultaba vencedor nun certame de ditirambos consistía nun trípode que a continuación dedicaba a un deus; en Atenas a rúa dos trípodes (hoi tripodes) tomou o seu nome das múltiples ofrendas deste tipo había nela.
Corego[editar | editar a fonte]
O corego (grego, χορηγός, khorêgós) é, na Grecia antiga, un cidadán (ou un meteco) encargado de organizar ás súas expensas un coro e os figurantes para unha representación teatral.
Entre os coregos famosos, pódese citar a Pericles, cuns vinte anos, para Os persas de Esquilo en -472, e Temístocles para As fenicias de Frínico en -476 (obra cuxo texto se perdeu).
A corexía era un cargo financeiro moi oneroso. Trátase na orixe de sustentar a 12 coreutas, despois 15 para a traxedia, 12 para o drama satírico e 24 para a comedia. O corego tiña igualmente ao seu cargo os vestidos e as máscaras, os decorados e os figurantes (gardas, servidores, nenos e outros personaxes mudos). Os actores, os músicos e os autores, eran remunerados polo Estado. En caso de vitoria, o corego debía ofrecer un gran banquete. Platón, n'O banquete, describe así o dado para a vitoria do poeta Agatón.
Xa que logo, non parece que a antidosis (procedemento para designar a outro cidadán estimado máis rico), exista neste caso. Ser corego era en efecto un gran honor, e é probábel que algúns fosen voluntarios. O corego cuxo poeta triunfara era coroado no teatro, co mesmo título que o autor, e o seu nome figuraba na lista de vencedores.
