Saltar ao contido

Condados cataláns

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Os Condados cataláns

Os condados cataláns (en catalán: comtats catalans) son os condados que apareceron na zona da actual Cataluña a partir da Marca Hispánica do Imperio carolinxio, no século IX.

O seu territorio ocupaba parte das actuais Cataluña, Andorra e a Cataluña Norte, no sur de Francia.

Os condados máis orientais acabaron sendo incorporados ao condado de Barcelona e formaron parte da unión dinástica co reino de Aragón na chamada Coroa de Aragón (1162), mentres que o condado de Urgell mantivo a súa dinastía propia ata 1413 e o de Pallars Sobirà ata 1491.

Os taifas de Tortosa e Lleida foran conquistadas polo conde de Barcelona Ramon Berenguer IV (en 1148 e 1149 respectivamente), e non se constituíron como novos condados senón que Ramon Berenguer adoptou o título de marqués deses territorios.

Aínda que os termo Catalania atópase por primeira vez en forma escrita cara a 1172 no poema pisano Liber maiolichinus de gestis pisanorum illustribus,[1] xa se atopan referencias ao conde de Barcelona como Princeps nas actas de consagración da catedral románica de Barcelona (1058),[2] e nos Usatges de Barcelona, a denominación Principado de Cataluña (Principatus Cathaloniae) non aparece documentalmente ata 1350.

Lista de condados

[editar | editar a fonte]
Mapa da expansión da Coroa de Aragón, coloreado segundo monarcas e fases de conquista, con datas.
  1. Atribuído a Laurentius Veronensis ou a Henrique de Pisa, véxase John B. Dillon (2004), Medieval Italy: An Encyclopedia, Christopher Kleinhenz, ed. (New Jersey: Routledge), 610.
  2. Fita Colomé, Fidel, El principado de Cataluña. Razón de este nombre. Boletín de la Real Academia de la Historia, número 40 (1902), páx. 263.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Abadal i de Vinyals, Ramon d' (1955). Catalunya carolíngia. III. Els comtats de Pallars i Ribagorça. 2 vol. Barcelona: Institut d'Estudis Catalans.
  • Abadal i de Vinyals, Ramon d'(1961). La Pre-Catalunya (segles VIII, IX, X i XI). En: F.Soldevila. Història dels catalans (vol. II). Barcelona: Ariel.
  • Abadal i de Vinyals, Ramon d' (1962). Els primers comptes catalans Volum I. Barcelona. Edicions Vicens Vives. ISBN 978-84-3161-804-9.
  • Abadal i de Vinyals, Ramon d' (1986): Catalunya carolíngia. Volum I. Barcelona: Edicions Vicens Vives. ISBN 84-7283-083-7.
  • Bonnassie, P. (1979). Catalunya mil anys enrera (vol. I). Barcelona: Edicions 62.
  • Coll i Alentorn, Miquel (1992). Història. Volum II[Ligazón morta]. Barcelona: Curial Edicions Calalanes. Publicacions de l'Abadia de Montserrat. ISBN 84-7856-989-6.
  • Deulonder i Camins, Xavier (2017). "Els comtats catalans i la monarquia de França", pp. 23–39. En: França i Catalunya. Madrid: Bubock Publishigs, S. L. ISBN 978-84-6850-400-1.
  • Hernàndez Cardona, Francesc Xavier (2001). Història militar de Catalunya, vol. I, dels íbers als carolingis. Barcelona: Rafael Dalmau Editor. ISBN 84-2320-639-4.
  • Lewis, Archibald Ross (1965). The Development of Southern French and Catalan Society, 718–1050. Austin: University of Texas Press,
  • Salrach, J. M. (1993). "Bases materials de l'Estat a l'època carolíngia. L'exemple dels comtats catalans". A: Diversos autors. Iles. Jornades de Debat. El poder de l'Estat: evolució, força o raó. Reus: Edicions del Centre de Lectura.

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]

Este artigo tan só é un bosquexo
 Este artigo sobre historia é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.