Colexiata de San Martín de Elines
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xaneiro de 2015.) |
| Colexiata de San Martín de Elines | ||||
|---|---|---|---|---|
.JPG) | ||||
| Tipo | igrexa e monumento  | |||
| Epónimo | Martiño de Tours | |||
| Estilo | arquitectura románica | |||
| Diocese | Diocese católica latina de Santander | |||
| Localización | ||||
| ||||
| Estado | España | |||
| Comunidade autónoma | Cantabria | |||
| Concello | Valderredible | |||
| Patrimonio cultural | ||||
| Ben de Interese Cultural | ||||
| Data | 3 de xuño de 1931 | |||
| Identificador | RI-51-0000857 | |||
| [ Wikidata ] | ||||
A Colexiata de San Martín de Elines é un templo relixioso, situado a 1 km do centro do casarío de San Martín de Elines, no concello de Valderredible (Cantabria).
Historia
[editar | editar a fonte]Construíuse sobre un mosteiro da época visigoda do cal quedan algúns restos no muro norte do claustro. A construción da colexiata está en torno ao 1060 no reinado de Fernando I, de estilo románico a igrexa ten 30 metros de lonxitude, excluído o claustro, é esvelta, con ábsida semicircular, con restos de pinturas románicas, con dúas arquerías superpostas e unha cúpula central con tellado a catro augas sostida por catro columnas anexas ao muro de cruceiro. Ten unha soa nave, rectangular e sen bóveda, á que está anexa unha torre cilíndrica que lle serve de campanario. A porta orixinal, que estaba no lateral sur, foi tapiada na Idade Media polo que hai que acceder desde o claustro, de planta irregular e con xardín central.
Os motivos das pinturas románicas eran Cristo partindo o pan e a representación dun apóstolo. Unha característica notable da colexiata é que conta con arredor dun cento de canzorros de temática fundamentalmente relixiosa de notable factura aínda que en desigual estado de conservación.