Cai Qiao
| Cai Qiao | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 11 de outubro de 1897 |
| Lugar de nacemento | Jieyang |
| Falecemento | 29 de xullo de 1990 |
| Lugar de falecemento | Pequín |
| Nacionalidade | República Popular da China |
| Alma máter | Universidade de Indiana, Universidade de Chicago, Universidade de California e Shantou Jinshan Middle School |
| Ocupación | fisiólogo |
| Premios | Academician of the Chinese Academy of Sciences |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Cai Qiao (chinés simplificado: 蔡翘; chinés tradicional: 蔡翹; pinyin: Cài Qiào), nado o 11 de outubro de 1897 en Jieyang e finado o 29 de xullo de 1990, foi un biólogo chinés que traballou no programa espacial do seu país.[1]
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Cai Qiao doutorouse en 1925 en fisioloxía pola universidade de Chicago (Estados Unidos). Levou a cabo investigacións na universidade de Londres (Reino Unido) e na universidade de Frankfurt (Alemaña) en 1930. Foi profesor de investigación na Academia Militar de Ciencias Médicas e descubriu o área tegmental central no cerebro humano. En 1939 estableceu o primeiro instituto de fisioloxía en Chengdu. Nas décadas de 1930 e 1940 levou a cabo estudos sobre a función da glándula paratiroidea e do mecanismo da gluconeoxénese no fígado. Adicouse tamén a facer estudos de medicina relacionados coa navegación e a aviación, sendo pioneiro no seu país. En abril de 1966 formou parte tamén do panel de tres científicos expertos que axudaron a deliñar o primeiro proxecto de nave espacial tripulada china. A partir de 1978 comezou a supervisar estudos sobre neurobioloxía.[1]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 Mark Wade (2022). "Cai Qiao" (en inglés). Consultado o 24 de outubro de 2022.