Cótila

Cótila corintia (século V a. C.) cunha curuxa, Museo Nacional de Polonia en Varsovia.

A cótila (grego: κοτύλη) é unha cunca pequena e profunda de dúas asas de uso puramente doméstico na Antiga Grecia.

Tamén se usaba este termo para expresar a súa medida de capacidade, equivalente aproximadamente un cuarto de litro (c. 0,270 l, a metade do xestes grego e o sextario romano.

A cótila aparece xunto co aríbalo no período protocorintio antigo que vai desde o ano 730 a. C. ao 700 a. C. Estas novas formas de vasos úsanse especialmente para marcar a cronoloxía do período protocorintio.

A evolución da cótila marcarase pola súa decoración, pasando dun vernizado completo até ser substituído por unha serie de liñas horizontais paralelas, con alternancia de bandas claras e escuras.

No sueste da Península Ibérica atopáronse exemplares nos Toscanos, Almuñécar e o Cerro del Peñón en Vélez-Málaga. Outros exemplares expóñense no museo do Louvre e en Corfú.

Véxase tamén

Bibliografía

• Enciclopedia universal ilustrada europeo-americana, Espasa-Calpe. Tomo XV, páx. 82.

Outros artigos

• Unidade de medida
• Unidades de medida da antiga Grecia
• Volume (magnitude)
• Cerámica
• Cerámica da Grecia antiga / Cerámica grega

Ligazóns externas

• Vootar (arquivado)
• Grupo de Investigación histórica andaluza (arquivado)