Saltar ao contido

Binóculo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Deseño clásico de binóculo prismático.
Deseño moderno de binóculo prismático compacto.

O binóculo[1] ou prismáticos[2] é un instrumento óptico empregado para ampliar a imaxe dos obxectos afastados, igual que o anteollo e o telescopio, mais a diferenza destes provoca o efecto da estereoscopía na imaxe e por iso é máis cómodo apreciar a distancia entre obxectos afastados e seguilos en movemento.

O binóculo posúe un par de tubos e cada tubo contén unha serie de lentes e un prisma, que amplían a imaxe para cada ollo, producindo a estereoscopía.

Funcionamento

[editar | editar a fonte]

Este instrumento serve para ver obxectos afastados que non se poden ver a simple vista. A ampliación lógrase cando a luz atravesa cada serie de lentes. Os prismas corrixen a imaxe colocándoa na posición correcto, por medio do principio da reflexión interna total, a diferenza dos telescopios que a amosan invertida. Tradicionalmente, a maioría dos modelos empregan un par de prismas. O ocular de cada cámara non está aliñado co obxectivo e o prisma reflicte a luz en forma de S cara ao ocular.

Moitos modelos permiten axustar a distancia entre os oculares para adaptarse ao observador. Tamén posúen unha roda de enfoque que se xira para enfocar a imaxe. Xeralmente o ocular dereito ten un anel de corrección dióptrica que se xira para conseguir a dioptría diferente no ocular esquerdo e mellorar o enfoque da imaxe observada con ambos os ollos.

Ao ser o binóculo un pequeno telescopio refractor cun sistema de prismas para acurtar o tubo de soporte e evitar a visión invertida, ten menor capacidade de aumento ca un telescopio, mais ten maior campo de visión. Para impedir as vibracións convén fixalo nun trípode.

Clasificación de binóculos

[editar | editar a fonte]
Binóculos de gran tamaño empregados na mariña.
Binóculo turístico que funciona con moedas

A clasificación baséase no nivel de ampliación da imaxe e o diámetro do obxectivo medido en milímetros; indícase con dous números separados por un ×. Por exemplo, un binóculo de 12×50 ten un nivel de ampliación de 12× (12 aumentos) e un par de obxectivos de 50 mm de diámetro.

O binóculo de menor alcance é de 3×10 e adoita usarse nos teatros. Os de 7×50 e 10×50 son para a observación afeccionada e observacións astronómicas. Os de 12×50 ata 20×50 para a exploración. Todos estes sostéñense coas mans, mais existen binóculos tan grandes como 20×80, 20×140, que teñen que soster en trípodes debido ao seu peso.

Nos binóculos de ampliación variable como os 8-24×50 aprovéitase unha configuración interna móbil para proporcional un binóculo que amplía dende 8× ata 24× empregando o corpo dun só binóculo.

O nivel de ampliación práctico é ata 10× e os modelos que se poden soster coas mans son de ata 20×.

  1. Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para binóculo.
  2. Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para prismático.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Walter J. Schwab, Wolf Wehran: "Optics for Hunting and Nature Observation". ISBN 978-3-00-034895-2. 1.ª edición, Wetzlar (Alemaña), 2011

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]