Atahualpa
| Atahualpa | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | c. 20 de marzo de 1502 |
| Quito | |
| Falecemento | 29 de agosto de 1533 e 26 de xullo de 1533 |
| Plaza de Armas of Cajamarca | |
| Causa | Enforcamento |
| Soterrado | Cajamarca |
| Nacionalidade | Imperio Inca |
| Ocupación | Xefe tribal |
| Pai | Huayna Capac |
| Irmáns | Tristan da Cunha, Paullu Inca, Huáscar, Manco Capac II, Túpac Hualpa e Quispe Sisa |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Atahualpa, do quechua Ata-wallpa, que en galego quere dicir 'galo', nado en 1500 e finado o 26 de xullo de 1533, foi o décimo terceiro gobernante inca, e aínda que tivo sucesores nomeados polos españois é considerado como o último emperador incaico.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
O seu pai Huayna Cápac morreu contra 1525, sen designar sucesor. Ese feito desatou unha guerra civil incaica pola sucesión entre Atahualpa e o seu irmán Huáscar. Atahualpa atopábase en Quito, ao mando do exército incaico do norte e a cargo do goberno da rexión, subxugada ao imperio incaico. Tras unha longa campaña, Atahualpa venceu a Huáscar en 1532, preto de Cuzco.[1]
Atahualpa estaba en Cajamarca ccando recibiu a visita dunha expedición española ao mando de Francisco Pizarro, que o capturou. Atahualpa ofreceu un rescate a cambio da súa liberdade, e Pizarro aceptou. Non obstante, os españois decidieron desfacerse del. Tras recibir o rescate, foi acusado traizón, de conspiración contra a corona española e do asasinato de Huáscar.6 Enxuizárono, sentenciárono a morte foi executado.[2]
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Atahualpa  |
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- "Un Rey llamado Atahualpa" (en castelán)
- "Atahualpa, el inca en busca del sol" por Jorge Said Barahona (en castelán).
|
Este artigo sobre historia é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |
|
- ↑ Rostworowski, María (1999). Historia del Tahuantinsuyu (2.ª edición). Lima: IEP Instituto de Estudios Peruanos. ISBN 978-9972-51-029-8 (en castelán).
- ↑ Busto Duthurburu, José Antonio del (2001). Pizarro 2 (1.ª edición). Lima: Ediciones COPÉ. ISBN 9972-606-20-1 (en castelán).
