Antonio Hernández Gil

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaAntonio Hernández Gil

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento29 de marzo de 1915 Editar o valor em Wikidata
Puebla de Alcocer, España (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Morte26 de maio de 1994 Editar o valor em Wikidata (79 anos)
Madrid, España Editar o valor em Wikidata
Senador de España
President of the State Council (en) Traducir
President of the General Council of the Judiciary (en) Traducir
President of the Supreme Court of Spain (en) Traducir
Catedrático de universidade
Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Salamanca Editar o valor em Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Madrid Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónpolítico , maxistrado , xurista Editar o valor em Wikidata
EmpregadorTribunal Supremo de España
Universidade Complutense de Madrid Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Familia
FillosAntonio Hernández-Gil Editar o valor em Wikidata
Premios

Dialnet: 3326803

Antonio Hernández Gil, nado en Puebla de Alcocer o 29 de marzo de 1915 e finado o 26 de maio de 1994 en Madrid, foi un xurista e político español.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Licenciouse en dereito pola Universidade de Salamanca, e doutorouse na de Madrid en 1934 con premio extraordinario. O mesmo ano conseguiu a cátedra de dereito civil na Universidade de Granada, onde exerceu a docencia ata 1954, cando se trasladou á Universidade Complutense de Madrid. En 1975 foi escollido presidente da Real Academia de Xurisprudencia e Lexislación e dous anos máis tarde dá o salto á política ao ser designado senador en 1977 polo rei Xoán Carlos I. Ademais, compatibilizou o cargo de senador co de Presidente das Cortes e do Consello do Reino, ambos os dous designados polo monarca.

En 1979, ao sancionar o rei a Constitución, foi substituído dos seus cargos, pero en 1982 regresa á presidencia do daquela denominado Consello de Estado. En 1985 é elixido maxistrado e presidente do Tribunal Supremo e do novo Consello Xeral do Poder Xudicial. Un ano despois, en 1986, ETA atentou contra a súa vida, pero saíu ileso[1].

Obra[editar | editar a fonte]

  • Naturaleza jurídica de la obligación alternativa (1942)
  • La solidaridad en las obligaciones (1946)
  • El futuro del derecho civil (1958)
  • Metodología de la ciencia del derecho (1973)
  • El abogado y el razonamiento jurídico (1975)
  • La posesión (1980)
  • El cambio político español y la Constitución (1981).

Galardóns[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]


Predecesor:
Torcuato Fernández Miranda
 Presidente das Cortes Españolas 
1977 - 1978
Sucesor:
Órgano disolto
Predecesor:
Torcuato Fernández Miranda
 Presidente do Consello do Reino 
1977 - 1978
Sucesor:
Órgano disolto
Predecesor:
Antonio Jiménez Blanco
 Presidente do Consello de Estado 
1982 - 1985
Sucesor:
Tomás de la Quadra-Salcedo
Predecesor:
Federico Carlos Sainz de Robles
 Presidente do Tribunal Supremo 
1985 - 1990
Sucesor:
Pascual Sala
Predecesor:
Federico Carlos Sainz de Robles
 Presidente del Consello Xeral do Poder Xudicial 
1985 - 1990
Sucesor:
Pascual Sala