Amígdalas linguais

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Lingua.

As amígdalas linguais ou tonsilas linguais (TA en latín tonsilla lingualis) son unhas masas de tecido linfático localizadas na lámina propia da raíz da lingua.[1] Este tecido linfático consta de ganglios linfáticos con abundantes células do sistema inmunitario (inmunocitos).[2] Os inmunocitos inician a resposta inmune cando as amígdalas linguais se poñen en contacto con microorganismos invasores patóxenos (bacterias, virus ou parasitos).[2][3][4]

Estrutura[editar | editar a fonte]

Microanatomía[editar | editar a fonte]

As amígdalas linguais están cubertas externamente por epitelio escamoso estratificado non quertinizado, que se invaxina cara a dentro formando criptas. Baixo o epitelio hai unha capa de ganglios linfáticos que conteñen linfocitos. As glándulas mucosas localizadas na raíz da lingua drenan a través de varios condutos nas criptas das amígdalas linguais.[2][3] As secrecións destas glándulas mucosas manteñen as criptas limpas e libres de residuos.

Rego sanguíneo[editar | editar a fonte]

As amígdalas linguais están localizadas na parte posterior da lingua e reciben rego sanguíneo da:[1]

  • arteria lingual, rama da arteria carótide externa;
  • rama tonsilar da arteria facial;
  • arterias palatinas ascendente e descendente;
  • rama farínxea ascendente da arteria carótide externa.

Innervación[editar | editar a fonte]

As amígdalas linguais están innervadas polos nerviois tonsilares do plexo tonsilar, formado polos nervios glosofarínxeo e vago.[1]

Función[editar | editar a fonte]

Amígdalas da garganta coas amígdalas ou tonsilas linguais sinaladas.

Igual que noutros tecidos linfáticos, a función das amígdalas linguais é previr infeccións. Estas amígdalas conteñen linfocitos B e T, que se activan cando bacterias nocivas ou virus entran en contacto coas amígdalas. Os linfocitos B neutralizan os patóxenos producindo anticorpos contra eles, mentres que os linfocitos T mátanos directamente liberando substancias citotóxicas ou indirectamente activando outras células inmunitarias.[2][3][4]

Importancia clínica[editar | editar a fonte]

Cancro[editar | editar a fonte]

O carcinoma de célula escamosa é un tipo de neoplasma que pode afectar as amígdalas linguais.[5]

Apnea do sono[editar | editar a fonte]

O agrandamento ou hipertrofia das amigdalas linguais pode causar ou exacerbar a apnea do sono.[6]

Galería[editar | editar a fonte]

Este artigo incorpora texto en dominio público da páxina 1138 da 20ª edición de Gray's Anatomy (1918).

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 1,2 Moore, Keith L. (2013-02-13). Clinically oriented anatomy. Dalley, Arthur F., II,, Agur, A. M. R. (Seventh ed.). Philadelphia. ISBN 978-1451119459. OCLC 813301028. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Mescher, Anthony L. (22 de febreiro de 2013). Junqueira's basic histology : text and atlas. Junqueira, Luiz Carlos Uchôa, 1920- (Thirteenth ed.). Nova York. ISBN 9780071807203. OCLC 854567882. 
  3. 3,0 3,1 3,2 Ross, Michael H. (2011). Histology : a text and atlas : with correlated cell and molecular biology. Pawlina, Wojciech. (6ª ed.). Filadelfia: Wolters Kluwer/Lippincott Williams & Wilkins Health. ISBN 9780781772006. OCLC 548651322. 
  4. 4,0 4,1 Abbas, Abul K. (2012). Cellular and molecular immunology. Lichtman, Andrew H., Pillai, Shiv. (7ª ed.). Filadelfia: Elsevier/Saunders. ISBN 9781437715286. OCLC 698580696. 
  5. Theodoraki, M-N.; Veit, J. A.; Hoffmann, T. K.; Greve, J. (2017-06-26). "Synchronous bilateral tonsil carcinoma: case presentation and review of the literature". Infectious Agents and Cancer 12: 38. ISSN 1750-9378. PMC 5485684. PMID 28670333. doi:10.1186/s13027-017-0146-5. 
  6. Badełek-izdebska, Małgorzata; Dębska, Małgorzata; Zawadzka-Głos, Lidia (2015-12-23). "Lingual Tonsil Hypertrophy as a Cause of Obstructive Sleep Apnea Syndrome – Case Report". New Medicine 19 (4): 130–132. ISSN 1427-0994. doi:10.5604/14270994.1191789. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]