Aceite de coco

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Aceite de coco.

O aceite de coco, ou de copra, é un aceite vexetal, coñecido tamén como manteiga de coco. Trátase dunha substancia graxa que contén cerca do 90 % de ácidos saturados extraídos mediante prensado da polpa ou a carne dos cocos (froito do coqueiro: Cocos nucifera). Emprégase moito na industria da cosmética (para a elaboración de xabóns e cremas) e tamén pode verse nas gastronomías dalgúns países asiáticos. Este produto constitúe o 7 % do total da accións de Filipinas (o maior exportador deste produto). O aceite de coco atópase de xeito líquido a partir dos 25 °C de temperatura. Por debaixo desa temperatura tende a solidificarse con maior intensidade a máis baixa temperatura. As propiedades do aceite de coco non se alteran ao pasar do estado sólido a líquido nin viceversa. A súa coloración é branca en estado sólido e transparente lixeiramente amarelenta en estado líquido. A súa acidez está por debaixo do 2 %.[1]

Historia[editar | editar a fonte]

O aceite de coco, polas súas magníficas propiedades, á súa vez beneficiosas para o organismo do ser humano e pola súa estabilidade a altas temperaturas, usouse masivamente durante anos na industria alimentaria, en especial na bolería industrial e nas comidas prefabricadas. A produción do aceite de coco adoita provir de países que utilizan agricultura ecolóxica nos seus cultivos e tratamento manual das colleitas. Por iso, normalmente ten un prezo superior ao doutros cultivos de vexetais dos cales se obteñen aceite.

Durante a segunda guerra mundial, o exército xaponés ocupou Filipinas e outras illas do Pacífico Sur, onde se levaron a cabo moitas batallas sanguentas. O fornecemento de aceite de coco que no seu momento foi abundante, reduciuse drasticamente. Aínda que o aceite de coco fora moi popular tanto na cociña como ingrediente agregado a moitos produtos alimentarios, a continua ocupación do exército interrompeu o fornecemento durante anos a medida que a guerra se alongaba lentamente.

Os fabricantes comezaron a desenvolver fontes alternativas de aceite para cociñar e así naceu o aceite poliinsaturado. Cando a guerra terminou, xa había moito diñeiro vinculado na promoción destes aceites vexetais poliinsaturados. A finais da década de 1950, a opinión pública opúxose completamente ás graxas saturadas, tales como a manteiga (e o aceite de coco). Culpáronse erroneamente polo aumento do colesterol nas persoas, e o colesterol converteuse no inimigo malo, o culpable responsable do aumento de enfermidades cardíacas.

Emprego[editar | editar a fonte]

Saúde[editar | editar a fonte]

Emprégase fundamentalmente como humectante (en forma de xabróns) e actúa sobre a pel como unha camada protectora axudando a reter a humidade. Actúa como un aceite suave e sedoso moi recomendado para a pel irritada e inflamada e tamén se recomenda para aquelas persoas que teñen unha pel sensible. É un excelente acondicionador sen enxaugadura para o cabelo se é aplicado en pequenas cantidades nas puntas, co cabelo limpo, e nunca sobre o coiro cabeludo, xa que este produce os seus propios aceites.

Cosmético[editar | editar a fonte]

Este aceite foi utilizado desde tempos remotos polas mulleres da Polinesia, Filipinas etc., como un gran produto de beleza que lles axudou a coidar o seu cabelo e a súa pel.

É un aceite que forma parte da formulación de produtos cosméticos, sobre todo, produtos para o coidado do cabelo, xabróns, cremas para beizos e cremas hidratantes.

O aceite de coco virxe é o aliado perfecto para coidar o noso cabelo xa que nos axudará a que luza realmente fermoso e saudable. É un gran protector do cabelo proporcionándolle nutrientes, brillo e gran suavidade polo que é ideal para o coidado do cabelo seco e danado. Tamén favorece o crecemento do pelo e manteno libre de caspa.

O aceite de coco tamén nos pode axudar a coidar a nosa pel, só temos que ser constantes no uso para gozar dos seus moitos beneficios. Entre as súas múltiples cualidades están: reter a humidade da pel manténdoa hidratada, tonificar e suavizar a pel, empregado pola noite prevén engurras, polas súas propiedades antioxidantes prevén a aparición das manchas da idade, tamén nos pode axudar a facer desaparecer as xa existentes, refrescar a nosa pel logo dunha exposición ao sol...

Culinario[editar | editar a fonte]

Emprégase nos produtos de bolaría e na elaboración de aperitivos (xunto co aceite de palma). Só o aceite virxe extra é moi san para a saúde, ideal para regular o nivel de colesterol. A manteiga de coco, ao ser un ácido graxo de cadea mediana, non produce danos para a saúde se se consome moderadamente. Tamén se emprega, en países asiáticos, para pratos de fritada denominados gorem (Indonesia, Filipinas, Ecuador etcétera).

Industrial[editar | editar a fonte]

Emprégase como un compoñente para a produción de biodiésel.

O aceite de coco é un ingrediente base para a manufactura de xabón. O xabón feito con aceite de coco tende a ser duro, aínda que tamén retén máis auga que aqueles feitos con outros aceites e en consecuencia os rendementos ao producilo son maiores. É máis soluble en augas duras e augas salobres que outros xabóns, permitindo así que forme burbullas máis facilmente.[2] Un xabón de aceite de coco é claro cando está fundido e dun branco brillante cando solidifica.[3]

Emprégase tamén na elaboración de coberturas de chocolate para xeados e na produción de resinas para a industria química.

Composición de ácidos graxos[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. http://www.aceitedecoco.org/composicion-y-propiedades-del-aceite-de-coco/
  2. Alsberg, CL; Taylor AE (1928). The Fats and Oils – A General Overview (Fats and Oils Studies No. 1). Stanford University Press. p. 86. ISBN 0-8047-0330-2. 
  3. Browning, M (2003). 300 Handcrafted Soaps – Great Melt & Pour Projects. Sterling Publishing. p. 9. ISBN 978-1-4027-0797-1. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]