Ética científica

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Ética científica[editar | editar a fonte]

A ética científica é a moral da ciencia que se fai respetando os principios da ética. A ética científica está dividida en dúas áreas principais: a interna e a externa.

A ética interna é necesaria para o propio exercicio da ciencia. É constituída por normas non escritas, pero ben recoñecidas e aceptadas pola comunidade científica, que ningún científico pode violar sen correr o risco de perder o dereito a ser considerado parte desa comunidade. A ética interna da ciencia tamén inclúe descubrimentos relacionados co crédito, como a que se prohibe apropiarse do traballo de compañeiros, ou esixe recoñecer as achegas dos demais dunha regulación de investigación.

A ética exterior da ciencia é a que está relacionada aos seus efectos sobre a sociedade ou ambiente. Inclúe regras como a prevención de experimentos con seres humanos, ou obrigados a minimizar o sufrimento dos animais de laboratorio ou os danos causados a un ecosistema para estudalo.

Todo científico acepta valores, como a prohibición de matar seres humanos, ou para evitar danos ou destrución do pobo, seres vivos ou o ambiente no que viven. Non todos atenden a esas regras, por suposto: o gran número de científicos e técnicos que traballan no desenvolvemento de armas en todo o mundo comproba iso. A pesar da súa importancia,a ética científica non é inviolable.

Terminoloxía[editar | editar a fonte]

A ética científica ten moitos significados moi parecidos entre sí como estes que se dan:

  • A ética científica é un corpo de normas e restriccións, pero quen as exercen son os científicos.
  • A ética científica é a maneira en como debemos comportarnos e responder ante os descubrimentos, adiantos e proposicións científicas que cambian nosos boquexos de pensamentos, paradigmas e temores.
  • A ética científica é a aplicación da ciencia pero que sempre respeta os principios éticos, sen lucrar o benestar dos demais.