Sitios prehistóricos e covas decoradas do val do Vézère

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía políticaSitios prehistóricos e covas decoradas do val do Vézère
Imaxe

Localización
lang=gl Editar o valor em Wikidata Mapa
 45°03′27″N 1°10′12″L / 45.0575, 1.17Coordenadas: 45°03′27″N 1°10′12″L / 45.0575, 1.17
EstadoFrancia
Divisións administrativasFrancia Metropolitana
RexiónsAquitania-Lemosín-Poitou-Charentes
DepartamentoDordoña Editar o valor em Wikidata
Patrimonio da Humanidade  
TipoPatrimonio cultural  → Europa-América do Norte
Data1979 (3ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (i) e (iii) Editar o valor em Wikidata
Identificador85

Os sitios prehistóricos e covas decoradas do val do Vézère son un Patrimonio da Humanidade da UNESCO en Francia desde 1979.[1] Enumera especificamente 15 sitios prehistóricos no Val de Vézère no departamento de Dordoña, principalmente en Les Eyzies-de-Tayac-Sireuil e arredores, que chamouse a "capital da prehistoria".[2] Este val é excepcionalmente rico en sitios prehistóricos, con máis de 150 sitios coñecidos, incluíndo 25 covas decoradas, e desempeñou un papel esencial no estudo do paleolítico e a súa arte. Tres dos sitios son os homónimos dos períodos prehistóricos; o Micoquiense (chamado así por La Micoque), Musteriano (despois de Le Moustier) e Magdaleniano (despois de Abri de la Madeleine). Ademais, o refuxio de rocha Cro-Magnon deu o seu nome ao Cro-Magnon, o nome xenérico dos humanos modernos europeos. Moitos dos sitios descubríronse ou recoñecéronse por primeira vez como significativos e explorados cientificamente polos arqueólogos Henri Breuil e Denis Peyrony a principios do século XX, mentres que Lascaux, que ten a arte rupestre máis excepcional destes, descubriuse en 1940.[1]

As covas decoradas na rexión foron fundamentais para rematar o debate sobre a natureza da arte prehistórica, que moitos aínda consideraban falsificacións modernas. Os descubrimentos de finais do século XIX da primeira cova de Chabot (en 1879), Cova de Altamira (en 1880) e Pair-non-Pair (en 1881) foron amplamente discutidos, pero non sempre aceptouse a proba definitiva da súa antiga orixe. A cova de La Mouthe foi a primeira cova da rexión de Vézère onde se descubriron decoracións, pero só cos dobres descubrimentos en Font-de-Gaume e Les Combarelles en 1901 resoveuse finalmente o debate.[3]

A importancia da rexión como centro de actividade e arte paleolítico explícase na " Larousse Encyclopedia of Prehistoric & Ancient Art":

Por razóns non completamente comprendidas, pero moi probablemente relacionadas coa abundancia excepciona de caza, a riqueza da ocupación da idade glacial en certos vales do suroeste de Francia non ten parangón noutros lugares e estas persoas foron as mellores artistas. En particular, os lugares de ocupación dun curto tramo do val de Vézère no departamento de Dordoña revelaron unha serie de estratos de cultivos superpostos ás veces que superan moitos metros de espesor, o que permitiu establecer unha secuencia de tipos de cultura.

O mesmo libro enumera entón 7 obras mestras da arte prehistórica, incluíndo Lascaux, Les Combarelles e Font de Gaume.

Doce dos 15 sitios listados están abertos a un número limitado de visitantes ao día (na maioría dos casos menos de 100 ao día). Dous sitios (La Mouthe e La Madeleine) son completamente inaccesibles para o público. No caso de Lascaux, a cova orixinal está pechada, pero son facilmente accesibles amplas reproducións en 3D construídas nas proximidades.

Sitios incluídos na listaxe da UNESCO[editar | editar a fonte]

Código Nome Lugar Coordenadas
85-001 Abrigo de Cro-Magnon Les Eyzies de Tayac-Sireuil 44°56′25.6″N 1°0′34.6″L / 44.940444, -1.009611
85-002 Abrigo do Peixe Les Eyzies de Tayac-Sireuil 44°56′38.8″N 0°59′54.2″L / 44.944111, -0.998389
85-003 Gruta de Font-de-Gaume Les Eyzies de Tayac-Sireuil 44°56′13.2″N 1°1′35.6″L / 44.937000, -1.026556
85-004 La Micoque Les Eyzies de Tayac-Sireuil 44°57′27.6″N 1°0′23.5″L / 44.957667, -1.006528
85-005 La Mouthe Les Eyzies-de-Tayac-Sireuil 44°55′28.9″N 1°1′14.1″L / 44.924694, -1.020583
85-006 Laugerie-Basse Les Eyzies-de-Tayac-Sireuil 44°57′3.8″N 0°59′57.5″L / 44.951056, -0.999306
85-007 Laugerie-Haute Les Eyzies-de-Tayac-Sireuil 44°57′11.8″N 1°0′12.3″L / 44.953278, -1.003417
85-008 Cova da Grand Roc Les Eyzies-de-Tayac-Sireuil 44°56′58.2″N 0°59′54.0″L / 44.949500, -0.998333
85-009 Les Combarelles Les Eyzies-de-Tayac-Sireuil 44°56′36.8″N 1°2′31.6″L / 44.943556, -1.042111
85-010 Le Cap Blanc Marquay 44°56′44.3″N 1°5′50.6″L / 44.945639, -1.097389
85-011 Lascaux Montignac 45°3′13.3″N 1°10′12″L / 45.053694, -1.17000
85-012 Grota de Rouffignac Rouffignac-Saint-Cernin-de-Reilhac 45°0′31.7″N 0°59′15.5″L / 45.008806, -0.987639
85-013 Rocha de Saint-Cirq Saint-Cirq 44°55′33.9″N 0°58′2.9″L / 44.926083, -0.967472
85-014 Le Moustier Peyzac-le-Moustier[a] 44°59′39.6″N 1°3′35.5″L / 44.994333, -1.059861
85-015 La Madeleine Tursac 44°58′1.3″N 1°2′11.1″L / 44.967028, -1.036417

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Non obstante, na páxina web da UNESCO sinálase que está na limítrofe comuna francesa de Saint-Léon-sur-Vézère
Referencias
  1. 1,0 1,1 "Prehistoric Sites and Decorated Caves of the Vézère Valley". UNESCO. Consultado o 10 de outubro de 2019. 
  2. Lawson, Andrew J. (2012). Painted caves : palaeolithic rock art in western Europe (First edition ed.). Oxford, United Kingdom. p. 25. ISBN 978-0-19-969822-6. OCLC 764348661. 
  3. "Font-de-Gaume Cave". Musée nationale du préhistoire. Arquivado dende o orixinal o 02 de marzo de 2021. Consultado o 11 de outubro 2019. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]