Sindo Seixido
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1922  Limodre, España |
| Morte | 2018 (95/96 anos) |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | membro da resistencia , escritor |
| Lingua | Lingua galega e lingua castelá |
Gumersindo Seijido López, coñecido como Sindo Seixido, nado en Limodre (Fene) en 1922 e finado en 2018,[1] foi un guerrilleiro antifranquista e escritor galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Aos 26 anos entrou en Astano como oficial torneiro e despois foi xefe de taller. Converteuse en enlace da guerrilla de Juan Pérez Dopico (Xan de Xenaro). Tamén tivo contacto con Foucellas e Gómez Gayoso. Logo da caída de Xan de Xenaro en 1949 fuxiu á Coruña. Pasou por Madrid, Valencia, Barcelona, Xirona, Port Bou, onde cunha piragua pasou a Francia. Foi detido pola policía francesa e encarcerado. Conseguiu un pasaporte cubano e embarcou no Havre para a Habana. Logo da Revolución foi director de Mantemento no Ministerio de Industria.
Obras[editar | editar a fonte]
- A gloria é un afiador, 1992.
- Huellas de amor en la memoria, 2009.
Notas[editar | editar a fonte]
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- "Sindo" por Siro. La Voz de Galicia (Ferrol), 10-8-2014, p. 12.
