Sedición

A sedición é un termo para referirse a condutas que poidan ser estimadas pola autoridade legal como motivo de insurrección en contra da orde constitucional establecida, xa sexa a exposición de discursos, o desenvolvemento de organizacións, a escritura e distribución de textos ou outras accións. A sedición con frecuencia inclúe a subversión da Constitución e a incitación ao descontento ou resistencia á autoridade legal. A sedición comprende calquera conmoción e xeralmente se presentase asistida por violencia directa en contra da lei.

Debido a que a sedición é tipicamente considerada como un acto subversivo, a posibilidade de que poida ser perseguible como un delito varía de acordo ao código legal de cada país. Onde os mencionados códigos legais teñen unha historia fácil de examinar, é posible atopar diferentes significados para o termo "sedición", cuxo significado varía en certos períodos da historia.

A diferenza entre sedición e traizón consiste primariamente nun acto final e subxectivo de violación da paz pública. A sedición non consiste enteiramente en actos que apoien a guerra en contra do goberno nin pola adhesión á oposición, brindándolles aos inimigos axuda e confort. Tampouco consiste, nin nas democracias máis representativas, en protestas pacíficas en contra do goberno, nin en asistir ao cambio de goberno por medios democráticos tal como a democracia directa ou por convención constitucional.

Historia

A sedición como termo moderno apareceu na época isabelina (1590) pero, atopóuselle por vez primeira na Biblia (Esdras 4:19) referida ao feito de "incitar o desafecto cara ao Estado ou a autoridade constituída por medio das palabras ou escritos". A "sedición complementa a traizón e a lei marcial: mentres a traizón controla principalmente os estamentos privilexiados, opoñentes eclesiásticos, curas, xesuítas así como comuneiros e, a lei marcial combate os comuneiros e, a sedición causa medo entre os intelectuais".

Nos Estados Unidos téñense exemplos como a lei de sedición e dos estranxeiros. En Australia, a lei de sedición foi agregada á lexislación antiterrorista, a cal se aprobou en decembro de 2005, actualizando as súas definicións e incrementando as súas sancións.

En 1981, Óscar López Rivera, un nacionalista de Porto Rico e veterano da guerra de Vietnam, foi declarado culpable e condenado a 70 anos de prisión por conspiración sediciosa e outros delitos. Foi un dos 16 nacionalistas portorriqueños a quen se lle ofreceu un indulto condicional polo presidente dos Estados Unidos, Bill Clinton, en 1999, pero el rexeitou a oferta. A súa irmá, Zenaida López, dixo que o seu irmán rexeitou a oferta debido a que a liberdade condicional ofrecida sería como estar en "prisión fóra do cárcere. " López Rivera é o preso político que máis tempo estivo encarcerado na historia de Porto Rico, os Estados Unidos e no mundo." Estivo encarcerado durante 32 anos.

No estado de Novo México (Estados Unidos de América) unha muller foi investigada en setembro de 2005 por sedición despois de escribir unha carta a un editor local dun xornal criticando o goberno. O incidente foi investigado polo Sindicato para as Liberdades Civís en América ACLU, e logo de apoiar a defensa do caso, a imputada foi exonerada dos cargos.

En Colombia, onde a guerra subversiva tivo lugar durante máis de 40 anos, o delito de sedición defínese como a obstrución temporal ao réxime constitucional ou legal vixente mediante o emprego das armas; tendo lugar devanditos actos durante un combate, sempre que non constitúa ferocidade, barbarie ou terrorismo, a pena pode ser excluída.

Estado Español

O Código Penal de España, establece que:

Son reos de sedición los que, sin estar comprendidos en el delito de rebelión, se alcen pública y tumultuariamente para impedir, por la fuerza o fuera de las vías legales, la aplicación de las Leyes o a cualquier autoridad, corporación oficial o funcionario público, el legítimo ejercicio de sus funciones o el cumplimiento de sus acuerdos, o de las resoluciones administrativas o judiciales.

Artículo 544

1. Los que hubieren inducido, sostenido o dirigido la sedición o aparecieren en ella como sus principales autores, serán castigados con la pena de prisión de ocho a diez años, y con la de diez a quince años, si fueran personas constituidas en autoridad. En ambos casos se impondrá, además, la inhabilitación absoluta por el mismo tiempo.

2. Fuera de estos casos, se impondrá la pena de cuatro a ocho años de prisión, y la de inhabilitación especial para empleo o cargo público por tiempo de cuatro a ocho años.

Artículo 545

O 22 de setembro de 2017 a fiscalía da Audiencia Nacional denunciou por sedición as concentracións do 20 e 21 de setembro de 2017 en Cataluña.

Véxase tamén

• Portal:Dereito. Contido relacionado con Dereito.
• Revolta
• Rebelión
• Motín

Bibliografía

• Breight, Curtis, C. Surveillance, militarism and drama in the Elizabethan Era, Macmillian 1996: Londres.
• A synopsis of the Australian sedition laws (PDF)
• Big Brother is Watching (crónica en The Alibi, sobre o caso Laura Berg, con copia textual da súa carta)