Resina de éster vinílico

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

A resina de éster de vinílico[1][2], ás veces comercializado como vinylester ou viniléster (do inglés vinyl ester[3]) é unha resina producida pola esterificación dunha resina epoxi con ácidos acrílicos ou metacrílicos[4]. Os grupos "vinilo" refírense a estes substituíntes de ésteres, que son propensos a polimerizar e, polo tanto, adoita engadirse un inhibidor. A continuación, o produto diéster disólvese nun disolvente reactivo, como estireno, ata un 35-45 por cento de contido en peso aproximadamente. A polimerización é iniciada polos radicais libres, que son xerados pola irradiación UV ou peróxidos.

Bis-GMA un "éster vinílico" típico derivado do éter diglicidilo de bisfenol A.

Este material termoendurecible pódese usar como alternativa aos materiais de poliéster e epoxi como a matriz de polímero termoendurecible en materiais compostos, onde as súas características, resistencias e custo a granel son intermedios entre o poliéster e o epoxi. O viniléster ten unha viscosidade de resina máis baixa (aprox. 200 cps) que o poliéster (aprox. 500 cps) e o epoxi (aprox. 900 cps).

Usos[editar | editar a fonte]

Nalgúns kits de avións de fabricación caseira fixeron un uso extensivo de estruturas reforzadas con fibra de vidro de viniléster. É unha resina común na industria mariña debido á súa resistencia á corrosión e á súa capacidade para soportar a absorción de auga. A resina de éster de vinilo úsase amplamente para fabricar tanques e vasos de FRP segundo BS4994. Para o proceso de laminación, o éster vinílico adoita iniciarse con peróxido de metiletilcetona. Ten unha maior resistencia e propiedades mecánicas que o poliéster e menos que a resina epoxi.

Desenvolvéronse precursores renovables das resinas de éster vinílico[5].

As resinas de vinilo úsanse a miúdo en materiais de reparación e laminación porque son impermeables e fiables.

O bisfenol A é un precursor na produción de grandes clases de resinas, incluíndo as resinas de éster vinílico xunto coas resinas epoxi e policarbonato. Esta aplicación normalmente comeza coa alquilación de BPA con epiclorhidrina[6].

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ "bUSCatermos". aplicacions.usc.es; éster. Consultado o 2022-07-04. 
  2. ↑ "bUSCatermos". aplicacions.usc.es; vinilo. Consultado o 2022-07-04. 
  3. ↑ "Vinyl Ester Resin - an overview ; ScienceDirect Topics". www.sciencedirect.com. Consultado o 2022-07-04. 
  4. ↑ Pham, Ha Q.; Marks, Maurice J. (2005-10-15). Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA, ed. Epoxy Resins (en inglés). Weinheim, Germany: Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA. pp. a09_547.pub2. ISBN 978-3-527-30673-2. doi:10.1002/14356007.a09_547.pub2. 
  5. ↑ Yadav, Santosh K.; Schmalbach, Kevin M.; Kinaci, Emre; Stanzione, Joseph F.; Palmese, Giuseppe R. (2018-01-01). "Recent advances in plant-based vinyl ester resins and reactive diluents". European Polymer Journal (en inglés) 98: 199–215. ISSN 0014-3057. doi:10.1016/j.eurpolymj.2017.11.002. 
  6. ↑ Speight, James G. (1999-06-01). "A Review of: “Kirk-Othmer Encyclopedia of Chemical Technology” Kroschwitz, J.I. (Executive Editor) and Howe-Grant, M. (Editor) John Wiley & Sons Inc., New York, NY. 1991-1998. 27 Volumes. ISBN No.: 0-471-52669-X (Volume 1) $7884.00". Petroleum Science and Technology 17 (5-6): 673–673. ISSN 1091-6466. doi:10.1080/10916469908949741. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Resina_de_éster_vinílico&oldid=6211316»