Pyrodictium

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Pyrodictium é un xénero de microorganismos do dominio das arqueas pertencente á familia Pyrodictiaceae. É un xénero de arqueas hipertermófilas submarinas con temperaturas óptimas de crecemento de 80 a 105 °C. Forman unha estrutura celular única constituída por unha rede de cánulas e células discoidais planas. Os Pyrodictium encóntranse nas paredes porosas das chemineas termais do océano profundo nas que a temperatura interna chega a 400 °C, mentres que as contornas mariñas no exterior tipicamente están a 3 °C. Pyrodictium aparentemente pode adaptarse morfoloxicamente a este tipo de hábitat quente-frío.

Estrutura celular e metabolismo[editar | editar a fonte]

As células de Pyrodictium foron estudadas como modelo de estabilidade térmica. A estrutura das células é a dun disco plano, irregular, de 3 a 25 nanómetros de diámetro. As células crecen formando estruturas peculiares con forma laminar que se manteñen xuntas por medio dunha rede de cánulas (túbulos) ocos. As cánulas ramifícanse e conéctanse con outras células, estendéndose bastante. Aínda que se descoñece a razón exacta desta morfoloxía, é probable que o grao de movemento proporcionado polas cánulas permita que as células se movan libremente pola enerxía térmica do extremo calor do ambiente onde vive o organismo. O gran tamaño das células pode facilitar que Pyrodictium more nos poros que hai nas paredes das chemineas termais submarinas.

Analizouse a estabilidade térmica dos ARNt de illados de Pyrodictum occultum, e atopouse que modificacións nos nucleósidos permiten que o organismo soporte temperaturas por riba dos 100 °C.[1]

Estudouse o metabolismo de Pyrodictium brockii entre outras especies, o cal crece optimamente a 105 °C e é un autótrofo de hidróxeno-xofre, que se caracteriza por oxidar H2 con S0 para producir ATP e H2S.[2]

Ecoloxía[editar | editar a fonte]

Membros de Pyrodictium viven nas chemineas termais submarinas profundas, e foron descubertos en 1979. A súa importancia ecolóxica segue a ser un misterio debido á dificultade de recoller mostras que poidan proporcionar datos sobre a abundancia e diversidade destes extremófilos.[3]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Ushida, C. et al. Structural feature of the initiator tRNA gene from Pyrodictium occultum and the thermal stability of its gene product tRNA. Abstract. Biochemie vol 78(10) 1996. 847-855. PMID 9116054.
  2. T D Pihl, L K Black, B A Schulman, e R J Maier. Hydrogen-oxidizing electron transport components in the hyperthermophilic archaebacterium Pyrodictium brockii. J Bacteriol. Jan 1992; 174(1): 137–143. PMCID PMC205687. [1]
  3. Ver no NCBI a páxina para Pyrodictium. Datos extraídos de "NCBI taxonomy resources". National Center for Biotechnology Information. Consultado o 2007-03-19. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Revistas científicas
  • Burggraf S, Huber H, Stetter KO (1997). "Reclassification of the crenarchael orders and families in accordance with 16S rRNA sequence data". Int. J. Syst. Bacteriol. 47 (3): 657–660. PMID 9226896. doi:10.1099/00207713-47-3-657. 
  • Stetter KO, Konig H, Stackebrandt E (1983). "Pyrodictium gen. nov., a new genus of submarine disc-shaped sulphur reducing archaebacteria growing optimally at 105 °C". Syst. Appl. Microbiol. 4: 535–551. doi:10.1016/s0723-2020(83)80011-3. 
Bases de datos científicas

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]