Mensaxeiro do futuro

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Mensaxeiro do futuro
Ficha técnica
Título orixinalThe Postman
DirectorKevin Costner
ProdutorLester Berman
Kevin Costner
Steve Tisch
Jim Wilson
GuiónEric Roth
Brian Helgeland
Baseado enThe Postman de David Brin
IntérpretesKevin Costner
Will Patton
Larenz Tate
James Russo
Daniel von Bargen
Tom Petty
Scott Bairstow
Roberta Maxwell
George Wyner
Mary Stuart Masterson
MúsicaJames Newton Howard
John Sebastian
FotografíaStephen Windon
MontaxePeter Boyle
Regina Prosi-Bassman
EstudioTig Productions
DistribuidoraWarner Bros.
Estrea 25 de decembro de 1997
Galicia 7 de xuño de 2008 (TVG)
Duración178 minutos
OrixeEstados Unidos de América Estados Unidos
XéneroAventuras, Ficción científica
Orzamento$80 000 000[1]
Recadación$17 626 234
Na rede
IMDB: tt0119925 Filmaffinity: 897560 Allocine: 16169 Rottentomatoes: m/postman Mojo: postman Allmovie: v158890 TCM: 324158 Metacritic: movie/the-postman TV.com: movies/the-postman-1997 Netlix: 1181523Editar o valor em Wikidata

Mensaxeiro do futuro (en inglés: The Postman) é un filme estadounidense dirixido, producido e protagonizado por Kevin Costner que se estreou en 1997. Estreouse en galego na TVG o 7 de xuño de 2008.[2]

Sinopse[editar | editar a fonte]

No ano 2013, nos Estados Unidos, non hai autoestradas, nin leis, nin esperanza no futuro. Tras unha guerra apocalíptica que destruíu case a civilización, os que sobreviviron a terribles pragas, revoltas e invernos de tres anos, intentan reagruparse en poboados e levar unha vida tranquila, aínda que moi primitiva. A este mundo atroz, chega un enigmático personaxe que viaxa sen rumbo fixo e ten un don especial para interpretar a Shakespeare; pero ten algo moito máis importante: a capacidade de renovar as esperanzas perdidas.

Personaxes[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. BoxOfficeMojo.com
  2. "Mensaxeiro do futuro na TVG". Diario Siglo XXI. 6 de xuño de 2008. Consultado o 20 de abril de 2013. [Ligazón morta]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]