La muerte del decano
| La muerte del decano | |
|---|---|
| Autor/a | Gonzalo Torrente Ballester |
| Orixe | España |
| Lingua | castelán |
| Xénero(s) | Novela |
| Editorial | Editorial Planeta |
| Data de pub. | Novembro de 1992 |
| ISBN | ISBN 978-84-08-00168-X |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
La muerte del decano é unha novela en lingua castelá de Gonzalo Torrente Ballester publicada en 1992 por Editorial Planeta.
Trama[editar | editar a fonte]
Federico Daoíz Perales é o decano da Facultade de Letras da Universidade de Santiago de Compostela, nos primeiros anos do Franquismo. Unha tarde de inverno fai falar cun frade franciscano, o padre Fulgencio, a quen confesa que está convencido de que vai morrer esa mesma noite. Légalle uns papeis co fin de que os saque a luz vinte anos despois, e dille que sabe quen vai ser o asasino. Despois vai cear con Don Enrique, discípulo seu e compañeiro de facultade. Despois de cear empanada de lamprea en casa Ramallo van á habitación do decano, que vive nun colexio maior na periferia da vila.
No seu cuarto comezan a falar, e o decano confésalle a Enrique que vai abandonar a súa carreira universitaria. Federico prepara un té e fai que Enrique saia do edificio e entre de novo pola ventá. Ao cabo, Enrique marcha e á mañá seguinte Federico aparece morto. O comisario comeza as investigacións, e cando chega o xuíz explícalle que hai indicios de que foi un asasinato. Enrique é levado a prisión, e a súa muller vai testificar ante o xuíz. Acusado formalmente, Enrique é levado á prisión da Coruña, e un avogado novo defenderao. Este esperta a posibilidade de que a morte fose un suicidio, pois non hai motivo ningún para o asasinato, a pesar de que Enrique mercara veleno -cianuro- a instancias do propio decano meses antes, e a pesar de que o decano lle dixese ao frade que estaba namorado da muller de Enrique.
Finalmente, Enrique é liberado ante a falta de probas concluíntes.
Narración[editar | editar a fonte]
A obra está narrada en terceira persoa por un narrador omnisciente. A primeira parte desenvólvese en Santiago de Compostela no día previo á morte do decano e nos dous días seguintes, e a segunda parte xa é durante o xuízo na Coruña, agás o último capítulo que ten lugar na estrada N-550 preto de Carral.
Os personaxes que aparecen son o decano, o frade, o bedel da facultade, o seu discípulo Enrique, a muller deste, o director do colexio maior, o reitor da universidade -farmacéutico-, os outros decanos, o comisario, o xuíz e o fiscal.
Torrente Ballester adicoulle a obra aos seus netos Josefina e Rodrigo, e á súa bisneta Clara.