José Cortés Fernández
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 22 de xuño de 1897  San Miguel de Castro, España |
| Morte | 15 de outubro de 1936 (39 anos) Pontevedra, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | mestre , xornalista , político |
| Lingua | Lingua castelá |
José María Cortés Fernández, nado en San Miguel de Castro (A Estrada) o 22 de xuño de 1897[1] e finado en Pontevedra o 15 de outubro de 1936, foi un mestre, xornalista e político galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Foi mestre interino de Asperelo en 1929,[2] e, logo de aprobar as oposicións en 1931, mestre de Goián.[3] Colaborou en El Emigrado, Tribuna, Nuevo Heraldo e El País. En abril de 1933 a Garda Civil de Tui rexistrou o seu domicilio na busca de folletos clandestinos.[4] Sostivo un enfrontamento co mestre Manuel Fernández Álvarez, que deu lugar á presentación dunha querela por inxurías, aínda que a mediación doutros mestres fixo que fora retirada.[5] Foi socio da Casa del Maestro de Pontevedra. Co golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 foi detido. Xulgado en consello de guerra en Pontevedra o 8 de outubro por rebelión militar con José Gómez Rivas, Ramiro Buján Gómez e Manuel Bugallo Pereira, foi condenado a pena de morte con José Gómez. Foron fusilados o 15 de outubro de 1936.