Isidro García Tato

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaIsidro García Tato

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento21 de decembro de 1947 Editar o valor em Wikidata (76 anos)
Viladequinta, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade Pontificia de Salamanca Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónteólogo , historiador Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata

Bitraga: 3182


Isidro García Tato, nado en Viladequinta (Carballeda de Valdeorras) o 21 de decembro de 1947, é un teólogo e historiador galego. É investigador no Consello Superior de Investigacións Científicas e o Instituto de Estudos Galegos Padre Sarmiento desde xuño de 1984.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

En 1973 licenciouse en Teoloxía pola Universidade Pontificia de Salamanca. Entre 1973 e 1976 foi bolseiro nas Universidades de Múnic e Ratisbona (Alemaña), onde foi alumno de Joseph Ratzinger. Entre 1976 e 1981 foi axudante de Cátedra na Facultade de Teoloxía da Ludwig-Maximilians-Universität de Múnic, pola que se doutorou en Teoloxía en 1981.

Entre 1982 e 1986 bolseiro posdoutoral no Instituto Francisco Suárez e no Departamento de Historia Medieval do Centro de Estudos Históricos do CSIC. En 1986 doutorouse en Filosofía pola Universidade Complutense, e nese ano foi contratado no Departamento de Historia Medieval do CSIC.

É membro do consello científico da revista Estudios Mindonienses, do consello de redacción do Instituto de Estudos Valdeorreses (do que é membro de mérito desde 1990), secretario e membro do consello de redacción de Cuadernos de Estudios Gallegos, e secretario de publicacións do Instituto de Estudos Galegos Padre Sarmiento.

Obra[editar | editar a fonte]

  • Die Trinitätslehre Karl Barths als dogmatisches Strukturprinzip (Bad Honnef, 1983)
  • Anselmo de Canterbury y el ‘racionalismo deductivo’ medieval (Madrid, 1986)
  • Tomás de Aquino y el latín medieval (Madrid, 1986)
  • La Reforma Hirsauense (Madrid, 1986)
  • La documentación medieval del Tumbo del monasterio de San Martín de Castañeda relativa a Valdeorras (O Barco de Valdeorras, 1986)
  • Telesforo Ojea y Somoza. Vida e ideología de un republicano federal (1858-1890) (O Barco, 1990)
  • Valdeorras de cara al año 2000. Pasado, presente y futuro de una Comarca (O Barco de Valdeorras, 1996). 2 Vols., 1400 pp. Premio de investigación histórica Pedro Tertuliano Hervella 1993
  • Vilanova, Outarelo y San Francisco Blanco. Monografía histórica de una parroquia gallega (O Barco)
  • Vicente Fidalgo Tato, médico y valdeorrés ilustre (1859-1937) (O Barco de Valdeorras, 2000)
  • Actividad del Santo Oficio de la Inquisición en tierras de Viana, O Bolo, Trives y Valdeorras (O Barco, 2001). Premio Pedro Tertuliano Hervella
  • Bolo y Viana do Bolo, dos jurisdicciones de realengo (Santiago, 2001)
  • La Casa de Outarelo de Valdeorras. Formación y desarrollo de su patrimonio (Santiago, 2001)
  • Biografía anónima del Padre Sarmiento (Xunta de Galicia, Instituto de Estudos Galegos ‘Padre Sarmiento’; Santiago, 2003)
  • Doce grandes filósofos (Santiago de Compostela, 2003)
  • Ludwig Feuerbach (A Coruña, 2003)
  • Las encomiendas gallegas de la Orden Militar de San Juan de Jerusalén, Estudio y edición documental. Tomo I: Época medieval (CSIC, Xunta de Galicia. IEG Padre Sarmiento; Santiago, 2004)
  • La fundación do Hospital de Nosa Señora dos Anxos de Ribadavia (1560) (Cadernos de Ribadavia; setembro 2004; Ribadavia, 2004).
  • El Destacamento Penal de las minas de wolfram de Valborrás de Casaio (Carballeda de Valdeorras) (2016)

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]