Festival do queixo a rolos
O festival do queixo a rolos (en inglés Cooper's Hill Chesse-Rolling and Wake) é un concurso anual que se desenvolve no outeiro Cooper, en Brockworth, unha viliña do oeste de Inglaterra preto de Cheltenham e de Gloucester. O concurso consiste en botar un queixo a rolos por unha forte pendente e tentar collelo despois. Como isto raramente sucede, considérase gañador a quen primeiro baixa o monte, correndo ou a rolos.
Historia[editar | editar a fonte]
Existen moi diversas lendas que colocan o concurso do queixo a rolos nos albores da historia, pero ningunha delas está probada. Sir James George Frazer relacionouna con poboamentos fenicios e Michael James con ritos pagáns do século VII, e incluso hai quen a relaciona co despenamento de doncelas de época romana. Porén, non existe ningunha referencia escrita e probada ata 1836, e a partir de 1884 xa é unha cita anual nos xornais locais[1].
Ao longo dos anos incorporáronse e suprimíronse diversos costumes á práctica xeral da carreira a tras do queixo, como a creación do mestre de cerimonias, carreiras de fachos, sorteos de leitóns, ou mesmo o uso de queixos de madeira durante o racionamento da segunda guerra mundial. Está probada a existencia de seis mestres de cerimonias: Thomas Organ (primeira metade do século XIX), William Brookes (1884-1934), Tom Windo (1935-1955), Edward Millard (1958-1973), Arthur Bick (1973-1989), e Rob Seex (1990-actualidade).
Características[editar | editar a fonte]
O outeiro Cooper atópase a 1,5 kms da viliña de Brockworth. A súa aba norte, que é onde se celebra o certame, ten uns 180 metros de longo e unhas pendentes que oscilan entre o 50% e o 100%[2].
A proba celébrase a finais de maio. En diversas series, o mestre de cerimonias guinda a rolos do monte unha gran peza de queixo de Gloucester redonda, de ata 40 centímetros de diámetro, e deseguido saen os participantes tratando de coller o queixo ou, no seu defecto, de cruzar antes cós outros a liña de chegada ao final do outeiro. O queixo pode acadar velocidades de ata 100 kms por hora. Os vencedores obteñen de premio o queixo que o precedeu na carreira, ademais dunha mención acreditativa.
No curuto do outeiro Cooper sitúase un fito de madeira, de varios metros de longo, cun galo de metal no extremo.
Factores negativos[editar | editar a fonte]
A asistencia do público ao acto, así como as carreiras dos concursantes outeiro abaixo provocaron unha forte erosión, que fixo que na década de 1970 se pensase incluso en suspender o certame [3]. Ademais, a dureza da proba, o costento do outeiro e o alcol que acompaña a moitos dos participantes fai que se produzan un bo número de lesións, fundamentalmente traumáticas. A falla dun dispositivo de seguridade fixo suspender oficialmente o festival, por exemplo, en 1998 e en 2003, se ben tiveron lugar carreiras non oficiais.
A febre aftosa fixo suspender a proba en 2003.