Boliña de peluxe do embigo

Bóla de peluxe do embigo.

A peluxe do embigo é a acumulación de febras soltas no embigo.

Moita xente constata que, no fin de cada día, aparece unha pequena boliña de peluxe no embigo. O porqué disto foi obxecto de conxecturas durante moitos anos até que, en 2001, o Doutor Karl Kruszelnicki da Universidade de Sydney (Australia) realizou unha investigación sistemática para obter datos sobre a peluxe do embigo . As súas principais conclusións foron:

A peluxe do embigo consiste principalmente en febras das roupas, mesturadas con pel morta e algúns pelos. A peluxe desprázase de baixo para riba e non no sentido contrario como sería máis "presumible". O proceso é resultante da fricción do pelo corporal coa roupa interior, que arrastra as febras soltas para o embigo. As mulleres teñen menos peluxe no embigo debido ao seu pelo corporal ser máis fino e curto. Polo mesmo motivo, os homes máis vellos, por teren pelos máis ásperos e numerosos, acumulan unha maior cantidade de peluxe. A coloración azul débese á existencia de febras azuis na maior parte das pezas de vestiario. A existencia de peluxe no embigo non trae perigo ningún para a saúde humana. A dedicación do doutor Kruszelnicki á solución dese cuestionamento valeulle o premio Ig Nobel da Investigación Interdisciplinar no ano 2002 .

Graham Barker, de Perth (Australia), figura no libro Guinness das marcas por acumular a maior cantidade de peluxe no embigo. Colecionou a súa propia peluxe case que todos os días desde 17 de xaneiro de 1984, e produciu cerca de 3,03 miligramos por día. Ao contrario do que di o estudo do doutor Kruszelnicki, a súa peluxe ten un ton máis avermellado, malia a non acostumar usar roupa vermella.