Blanca Catalán de Ocón
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 22 de agosto de 1860 Calatayud, España |
| Morte | 17 de marzo de 1904 (43 anos) Vitoria |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | botánica , coleccionista de plantas |
| Lingua | Lingua castelá |
| Familia | |
| Irmáns | Clotilde Catalán de Ocón y Gayolá (en)  |
Blanca Catalán de Ocón y Gayolá, nada en Calatayud en 1860 e finada en Vitoria-Gasteiz en 1904, está considerada a primeira botánica española.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Catalán de Ocón naceu en 1860 na localidade zaragozana de Calatayud, pero dende pequena viviu coa súa familia en Monreal del Campo, Provincia de Teruel. A súa nai, Loreto de Gayolá, educada en Suíza, animou ás súas fillas a desenvolver os seus intereses pola botánica e a entomoloxía e inculcoulles o amor pola natureza, que gozaban especialmente na casa de "La Campana" en Valdecabriel, na Serra de Albarracín, onde pasaban longos períodos de tempo. [1] Como a súa irmá Clotilde, tamén cultivou a poesía.
Blanca fixo un pequeno herbario con plantas da zona de Albarracín, algunhas das cales eran especies descoñecidas. O cóengo e botánico de Albarracín Bernardo Zapater púxoa en contacto co botánico alemán Heinrich Moritz Willkomm, que preparaba o seu gran Prodromus Florae Hispanicae . [1] Willkomm inscribiu o nome de Blanca xunto cos principais coleccionistas de plantas no seu traballo sobre a flora española.[2]
Tamén foi recoñecida polo botánico aragonés Francisco Loscos Bernal, o que converteu a Catalán de Ocón na primeira botánica española en inscribir o seu nome na nomenclatura científica universal. Loscos tamén se faría eco daqueles mesmos anos dos traballos da naturalista no seu Tratado das Plantas de Aragón. [3] Tamén estivo relacionado co botánico valenciano Carlos Pau, quen dedicou o nome da especie Linaria blanca (rebautizada como Linaria repens ) [4] a Blanca Catalán e describiu algunhas das especies que ela lle enviara, como Serratula albarracinensis (rebautizada como Klasea nudicaulis ).[5] En virtude destas actividades, pouco habituais para unha muller do seu tempo, Willkomm, nunha carta a Zapater en 1879, considerábaa "a primeira botánica de España". [1][6]
Consérvanse dous dos seus herbarios: Recuerdos de la Sierra de Albarracín. Herbario de botánica de plantas raras de Valdecabriel e Souvenir des Aigues-Bonnes. Herbier de Botanique des plantes rares de la Vallée d’Ossau. [7]
En 2019, a escritora Claudia Casanova publicou a obra de ficción Historia de una flor, baseada na vida de Blanca Catalán de Ocón.[8][9]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 "Blanca Catalán de Ocón". Consultado o 27 de maio de 2019.
- ↑ Galdeano, Laura (24 de xaneiro de 2019). "La primera española que dio su nombre a una flor" (en castelán). Consultado o 2 de febrero de 2019.
- ↑ Loscos Bernal, Francisco (1876-1877). Tratado de plantas de Aragon. [s.n.] Consultado o 6 de febreiro de 2019.
- ↑ "Linaria repens". Consultado o 27 de mayo de 2019.
- ↑ Capsir, Mireia. "Espores - BLANCA CATALÁN, LA PRIMERA BOTÁNICA EN LA NOMENCLATURA CIENTÍFICA" (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 14 de febreiro de 2019. Consultado o 2 de febreiro de 2019.
- ↑ "Catalán de Ocón, Blanca - Página de voz - Gran Enciclopedia Aragonesa OnLine". Arquivado dende o orixinal o 14 de febreiro de 2019. Consultado o 2 de febreiro de 2019.
- ↑ "Blanca Catalán de Ocón, la primera y desconocida botánica española". Arquivado dende o orixinal o 25 de setembro de 2020. Consultado o 27 de maio de 2019.
- ↑ "Claudia Casanova: 'La rebeldía a veces abre caminos muy interesantes'" (en castelán). Consultado o 2 de febreiro de 2019.
- ↑ CLAUDIA., CASANOVA, (2019). HISTORIA DE UNA FLOR/ HISTORY OF A FLOWER. EDICIONES B. ISBN 8466664645. OCLC 1078891031. Consultado o 13 de febreiro de 2019.
