Abuso de poder

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
O abuso do poder económico é un dos xeradores de inxustiza social.

O abuso de poder é a imposición da vontade dunha persoa sobre a doutra, tendo por base o exercicio do poder. O abuso de poder pódese dar en diversos niveis de poder. O poder exercido pode ser económico, político ou calquera outra forma. O abuso caracterízase polo uso coercitivo deste poder para atinxir un determinado fin.

Poder[editar | editar a fonte]

A noción de poder envolve aspectos máis amplos e complexos que o mero exercicio da autoridade sobre outro. Caracterizar o abuso de non é unha tarefa de simple identificación da acción do forte sobre o débil, senón que o poder, en determinadas situacións, muda de mans e toma matices que dificultan a identificación do seu abuso.

Formas[editar | editar a fonte]

Placa nunha plataforma en Toquio, permitindo só mulleres, para evitar asedio sexual no tren.
  • Económico: uso do diñeiro ou dos bens materiais en detrimento doutro.
  • Político: uso da autoridade lexítima ou da influencia.
  • Informativo: quen ten o coñecemento ou a información négaa aos demais.
  • Ideolóxico: uso ilícito da ideoloxía.
  • Apadriñamento (nepotismo): uso de notoriedade, coñecementos ou autoridade.

Abuso de autoridade[editar | editar a fonte]

Dáse un abuso de autoridade cando se atenta contra a liberdade de movemento, a inviolabilidade do domicilio, o secreto da correspondencia, a liberdade de conciencia e de crenza, a liberdade relixiosa, a liberdade de asociación, os dereitos e garantías legais, o dereito de reunión, a integridade física e os dereitos e garantías legais do exercicio profesional.

Abuso de poder económico[editar | editar a fonte]

Constitúe abuso do poder económico toda forma de actividade co obxectivo da eliminación da competencia, dominio dos mercados ou aumento arbitrario dos lucros.

Acoso laboral[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Acoso laboral.

O asedio moral no ambiente de traballo é a exposición dos traballadores a situacións humillantes e constritivas, repetitivas e prolongadas durante a xornada de traballo e no exercicio das súas funcións. Este tipo de asedio é máis común en relacións xerárquicas autoritarias e desiguais, nas que predominan condutas negativas, relacións pouco humanas e anti-éticas de longa duración. O asedio moral desestabiliza á vítima en relación ao ambiente de traballo e á organización.

Coerción[editar | editar a fonte]

A coerción é o acto de inducir, premer ou compeler a alguén a facer algo pola forza, intimidación ou ameaza. Cando tal coerción é permanente, considérase escravitude. Aínda que a coerción sexa considerada moralmente reprensíbel en moitas filosofías, é amplamente practicada en prisioneiros. Algúns críticos do capitalismo moderno denuncian que, sen redes de protección social, a escravitude salarial é inevitábel.

Acoso sexual[editar | editar a fonte]

O acoso sexual é un tipo de coerción de carácter sexual, normalmente no canto de traballo ou ambiente académico. O asedio sexual caracterízase por unha ameaza, insinuación de ameaza ou hostilidade contra o subordinado, en base a posturas sexistas. O acoso sexual tamén pode ocorrer fóra do ambiente de traballo, en situacións en que a vítima pode ser coaccionada.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]