Xoana de Habsburgo
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde novembro de 2013.) |
| Xoana de Habsburgo | |
|---|---|
| Princesa de Portugal | |
 | |
| Nacemento | 24 de xuño de 1535 |
| Falecemento | 9 de xullo de 1573 |
| Cónxuxe/s | Xoán Manuel, Príncipe de Portugal |
| Descendencia | Sebastián de Portugal |
| Proxenitores | Carlos V, Sacro Emperador Romano-Xermánico Sabela de Portugal |
| Na rede | |
 | |
Xoana de Habsburgo, nada en Madrid o 27 de xuño de 1536 e finada en El Escorial o 7 de setembro de 1573, foi arquiduquesa de Austria e Princesa consorte de Portugal, cuarta filla do casamento do emperador Carlos V con Sabela de Portugal.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
O 11 de xaneiro de 1552, con dezaseis anos, casou en Toro co herdeiro do trono de Portugal, o Príncipe Xoán Manuel, o cal contaba soamente quince anos. Deste matrimonio naceu o futuro rei Sebastián I de Portugal.
Enviuvou a principios de 1554, e deu a luz ao fillo poucos días despois, confiando a educación do fillo, con só tres meses, á súa sogra Catarina de Austria (que era tamén súa tía). Unha vez en Castela asumiu o cargo de rexente desa coroa durante a ausencia de Carlos V, así como o seu irmán, Filipe II, que se atopaba de viaxe polos Países Baixos e por Inglaterra, onde viría a casar con María Tudor.
Enérxica, soubo rodearse de persoas da súa confianza, moitas das cales de orixe portuguesa, que partiran para Castela no séquito da súa nai, a emperatriz Sabela de Portugal (como o futuro Príncipe de Eboli, Rui Gomes da Silva, o cal viría a ser unha das figuras cumes, a par da infanta, do "partido ebolista", un dos principais grupos que se digladiaram na corte de Filipe II - por oposición ao dos albistas, ligados a Fernando Álvarez de Toledo y Pimentel, o Duque de Alba - o cal se caracterizou pola súa tolerancia e conciliación, sobre todo en termos relixiosos). Desa forma, a súa rexencia caracterízase polo aparente triunfo da facción máis moderada dentro da corte de Filipe II.
En 1557 ou 1559, por impulso do confesor, San Francisco de Borxa fundou en Madrid o mosteiro de Santa Clara coñecido como convento das Descalzas Reales de la Orde de Santa Clara, onde se encerrou máis tarde, e fundou en Alcalá o Real Colexio de Santo Agostiño. Xoana tiña aínda amizade con Santo Ignacio de Loyola. Din que entrou na Orde, -a única muller que xamais o fixo -, como "xesuíta secreta".
En 1559, retírase da política activa, aínda que continúe a ser unha das mentoras da facción ebolista. A súa desaparición, en 1573, pronto seguido polo do príncipe de Eboli, ditou o fin da relativa tolerancia que até entón tiña vivido. O seu sepulcro, obra de Pompeo Leoni, que traballaba no Escorial, está no convento das Descalzas (Madrid).
| Control de autoridades |
|
|---|
