Torpedo (automóbil)
O torpedo é un tipo de carrozaría de automóbil, creado en Francia en 1906 e utilizado ata a primeira metade dos anos 1930.
Descrición[editar | editar a fonte]
A configuración da carrozaría "torpedo" é de tipo aberto, cun perfil aerodinámico e continuo dende a grella dianteira ata a parte traseira do coche, cun aspecto estético similar ao dalgunhas embarcacións. A gran innovación estilística da carrozaría "torpedo" consistiu en conectar o perfilado exterior do cadro de instrumentos e pechar os laterais á altura dos asentos, cunha gran vantaxe para a penetración aerodinámica e para a seguridade dos pasaxeiros, en comparación co clásico "faetón".
Deseñado nun principio para uso deportivo, o "torpedo" pronto fabricouse tamén nunha versión de catro ou seis prazas e, posteriormente, equipado cun teito de lona sostido por nervaduras e fixada ao parabrisas que deixa o as bandas laterais por riba da liña da cintura.
O nacemento do primeiro "torpedo" remóntase a 1906, ano no que se presentou no Salón do Automóbil de París un modelo da carrozaría Rothschild nun chasis Daimler por Emil Jellinek para o Mercedes. O "Mercedes Torpille" construíuno o carroceiro parisiense a partir dun proxecto do deseñador inglés Lamplugh, que desenvolveu as experiencias corporativas anteriores de Rothschild, como os conceptos aerodinámicos implementados para "La Jamais Contente ", e tomou o nome "Torpille" dun modelo feito en 1899 para o Bollée.
A petición de Mercedes, en 1908, ese novo tipo de carrozaría perfeccionous aínda máis por Rothschild que presentou a patente co nº 26.771, nomeándoo "Racing-Phaeton".
A pesar da variación oficial, o termo "torpille" usouse xeralmente pola prensa especializada europea, especialmente na variante de "torpedo", acuñada debido á semellanza deste tipo de carrozaría coa spar torpedo, deseñado por E. C. Singer[Cómpre referencia] (neto de Isaac Singer) durante a Guerra Civil Americana.
O termo "torpedo" chegou inmediatamente a prevalecer sobre "torpille" tamén en Francia, por razóns que o historiador Henri-Labourdette identificou na forte xenofilia francesa cara aos produtos con nomes de fala inglesa, daquela estendida en moitos países europeos e non europeos, coa excepción dos Estados Unidos, onde o termo faetón tamén se continuou utilizando para os "torpedos". En Italia, inicialmente, algunhas casas mostráronse reticentes a utilizar o neoloxismo, preferindo o nome de "siluro".
FIAT foi unha das primeiras empresas en producir coches con carrozaría torpedo, certamente favorecida polo precioso know how adquirido, en 1905, a sucursal italiana da Carrozzeria Rothschild. A FIAT foi logo seguido polos outros fabricantes de automóbiles italianos, cada un coas súas propias interpretacións da nova configuración.
A historia do automóbil inclúe moitos "torpedos", entre os que destaca o Ford T polo seu enorme éxito comercial. Aos poucos anos da presentación, case todos os fabricantes de automóbiles tiñan modelos de carrozaría "torpedo" que ademais de estar moi de moda eran baratos de construír, dado que os lados continuos de chapa metálica cubrían o interior desde a vista, evitando que se construtores a creación de acabados particulares en materiais preciosos que requirían de custosas intervencións de man de obra moi especializada.
Pero a carrozaría torpedo tamén estaba dispoñible para coches de gran prestixio. O Rolls-Royce, por exemplo, instalou luxosos exemplares de "torpedos", mentres que o Lancia, con sede en Turín, construíu outros deportivos, de rara elegancia, principalmente con carrozarias de Stabilimenti Farina.
Case todos os modelos con carrozaría tipo torpedo estiveron moi estendidos no período comprendido entre a segunda metade da década de 1910 e finais da de 1920. Durante a primeira metade da década seguinte, houbo un rápido declive, os torpedos foron gradualmente preferidos como sedán e así, inmediatamente despois da segunda guerra mundial, o termo caeu en desuso.
Os torpedos de lona[editar | editar a fonte]
A única área na que se pode atopar o termo torpedo na produción de automóbiles máis recente refírese a algunhas configuracións de carrozaría utilizadas para varios modelos de vehículos todoterreo, que se definen como torpedos de beiravía se están equipados con carrozaría. descuberta, xeralmente con dúas portas, e que se pode pechar mediante un teito de lona, coma se dun cabriolé se tratase ou, precisamente, dun vello torpedo dos vellos tempos. Hai moitos modelos dispoñibles como torpedos de lona: entre estes hai que mencionar o Mercedes-Benz Clase G, o Opel Frontera e o Jeep Wrangler.
Notas[editar | editar a fonte]
- Referencias
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Torpedo |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Felice Dessì, Giovanni Canestrini, Storia Illustrata dell'Auto Italiana, vol. I, Milano, Giumar Piero De Martino e C. Editori, 1961.
- Felice Dessì, Giovanni Canestrini, Storia Illustrata dell'Auto Italiana, vol. II, Milano, Giumar Piero De Martino e C. Editori, 1962.
- Jean Henri-Labourdette, Un siècle de carrosserie française, Edita, Losanna, 1972
- AA.VV., Quattroruote - Enciclopedia dell'Auto 2003 - Editoriale Domus