Tito Quincio Flaminino (cónsul 123 a. C.)
Aparencia
Biografía | |
---|---|
Nacemento | século II a. C. Roma Antiga |
Morte | p. século II a. C. valor descoñecido |
Senador romano | |
valor descoñecido – valor descoñecido | |
Cónsul romano | |
123 a. C. – 123 a. C. Xunto con: Quinto Cecílio Metelo Baleárico (pt) | |
Actividade | |
Ocupación | político da Roma antiga, militar da Roma antiga |
Período de tempo | Media República Romana e República Romana Tardía |
Familia | |
Familia | Quinctii Flaminini (en) |
Fillos | Titus Quinctius Flamininus (presumiblemente) |
Pais | Tito Quincio Flaminino (cónsul 150 a.C.) (presumiblemente) e valor descoñecido |
Tito Quincio Flaminino (en latín, T. Quinctius T. f. T. n. Flamininus)[1] foi un político e militar da República Romana. Era da familia dos Flaminino, unha póla da gens Quíncia, e era fillo de Tito Quincio Flaminino.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Carreira política
[editar | editar a fonte]Foi cónsul no ano 123 a. C. xunto con Quinto Cecilio Metelo Baleárico.[2] Cicerón, que o vira e oíra durante a súa mocidade, dixo que Quincio era analfabeto, pero falaba un latín de grande elegancia.
No seu consulado fundouse a colonia de Cartago aínda que Tito Livio e Plutarco sitúan a restauración desa cidade no ano seguinte, é dicir, no segundo tribunado de Caio Graco.[3][4]
Notas
[editar | editar a fonte]Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Broughton, T. Robert S. (1951). The Magistrates of the Roman Republic. Volume I (509 B.C. - 100 B.C.) (en inglés). Nova York: The American Philological Association.
- Smith, William, ed. (1846). Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. Vol. II (en inglés). Londres: Taylor and Walton.
Outros artigos
[editar | editar a fonte]Predecesor: Caio Casio Longino e Caio Sextio Calvino |
Cónsul da República Romana xunto con Quinto Cecilio Metelo Baleárico 123 a. C. |
Sucesor: Cneo Domicio Enobarbo e Caio Fannio |