Silhouette
Tipo | illa | |||
---|---|---|---|---|
Epónimo | Étienne de Silhouette | |||
Parte de | Seychelles | |||
Situado na entidade xeográfica | Ilhas Interiores (pt) | |||
Localización | ||||
División administrativa | Seychelles | |||
| ||||
Bañado por | Océano Índico | |||
Características | ||||
Altitude | 751 m | |||
Dimensións | 4,3 () × 5,7 () km | |||
Perímetro | 21 km | |||
Superficie | 19,95 km² | |||
Candidato a Patrimonio da Humanidade | ||||
Data | 1 de febreiro de 2013 | |||
Identificador | 5799 | |||
A Illa de Silhouette áchase a 20 km ao noroeste de Mahé en Seychelles. É a terceira illa máis grande de Seychelles. Ten unha área de 20 Km² e unha poboación de 135. O asentamento principal é La Passe, onde hai un hotel para que os visitantes. O seu nome vénlle dado por Étienne de Silhouette (1709-1767), ministro francés de finanzas baixo o reinado de Lois XV.
Características
[editar | editar a fonte]A illa é montañosa, con cinco picos de máis de 500 metros de altitude; Mont Dauban (740m), Mont-Pot-a-Eau (621m), Gratte Fesse (515m), Mont Corgat (502 m) e Mont Cocos Marrons (500 m). Isto fai que sexa a paisaxe máis agreste das illas.
Desde o século XIX ata 1960 a illa foi posuída pola familia Dauban, de Illa Mauricio, que plantaron árbores froiteiras e palmas de coco. A casa da plantación de Dauban restaurouse recentemente.
A Illa de Silhouette sitúase dentro dun Parque Nacional Marítimo-Terrestre, que se dedica á protección do medio. É un dos lugares máis ricos en biodiversidade do océano Índico occidental con moitas especies endémicas e ameazadas de plantas e do animais.
A illa ten un grande área de bosque primitivo, onde crían os morcegos das Seychelles. É, ademais, unha área importante para as aves e é considerada pola Alianza para a Extinción Cero[1] como un sitio importante para a supervivencia de especies en perigo. O Nature Protection Trust of Seychelles, encargado da conservación nas illas, ten un centro de crianza para tartarugas xigantes de Seychelles e tartarugas xigantes de Arnold. En decembro de 2006, esta última especie foi reintroducida no medio natural.
Na illa circulan distintas historias e lendas, como a de conter antigos sepulcros medievais de mariñeiros árabes (aínda que se dataron en tan só uns 200 anos), ou a de ter enterrado o tesouro do pirata Jean-François Hodoul.
- ↑ "Copia arquivada" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 29 de setembro de 2011. Consultado o 29 de xuño de 2009.