Severino Pérez Vázquez

Severino Pérez Vázquez
Biografía
Nacemento	1840 ; Cotobade, España
Morte	1915 (74/75 anos)
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Educación	Universidade de Santiago de Compostela
Actividade
Ocupación	xornalista
Lingua	Lingua castelá
Familia
Irmáns	Avelina Pérez Vázquez

Severino Pérez Vázquez, nado no Concello de Cotobade en 1840 e finado en 1915, foi un músico experto en acústica,^[1] inventor, xornalista e político galego.

Traxectoria

Fillo de Manuel Pérez e irmán de Avelina Pérez Vázquez. Licenciado en Filosofía e Letras pola Universidade de Santiago de Compostela. Marchou a Madrid onde se dedicou ao ensino e ao xornalismo na Gaceta de Madrid. Regresou a Pontevedra en 1891, onde foi redactor de La Unión Republicana, dirixiu La Unidad Democrática (1893) e La Redención del Obrero (1895) e colaborou en El Combate, que tamén chegou a dirixir durante un tempo, e La Unión Nacional. Promoveu a creación de asociacións agrarias como a Alianza agrícola de Poio (1898) que presidiu. Volveu marchar a Madrid en 1901. Colaborou en El Mundo de los Niños e El Grito del Pueblo. En 1912 participou na Asemblea do Partido Republicano Federal, do que foi vocal da Xunta Directiva de Madrid en 1914.

Inventor

Gravado do Tecnefón, incluído na obra *El Tecnefón: memoria presentada al Excmo. Ministro de Fomento en virtud de la Real Orden*, memoria editada en Madrid en 1865 polo propio Severino Pérez Vázquez.

Creou o malvis, un piano harmónico, que presentou á Exposición Agrícola Industrial de Galicia de Santiago de Compostela de 1858. Inventou o tecnefón (1860), a única máquina falante deseñada en España, consistente nunha caixa de madeira de 130 cm de alto por 70 cm de ancho, similar a un piano de parede^[2]. Tamén ideou outro instrumento musical, a vocalina, que presentou publicamente no Teatro de Pontevedra o 16 de agosto de 1899 e que posteriormente deu a coñecer en Madrid.

Notas

↑ Varela de Vega, Juan Bautista (2005). "Pérez Vázquez, Severino". Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada (DVD)|format= require |url= (Axuda). El Progreso. ISBN 84-87804-88-8.
↑ Pérez publicou en 1867 un libriño co título El Tecnefón. Memoria presentada al Excmo. Ministro de Fomento en virtud de Real Orden, que contén o único gravado que existe da máquina. En 1868 publicou o libro titulado El Tecnefón y los medios representativos de la palabra, que reproduce e amplía a Memoria.

Véxase tamén

Bibliografía

Battaner Moro, Elena (2006). Universidad de Murcia, ed. Un caso de heterodoxia lingüística en la España del XIX: El tecnefón, una máquina parlante in Caminos actuales de la historiografía lingüística: Actas del V Congreso Internacional de la Sociedad Española de Historiografía Lingüística. Murcia, 7-11 noviembre de 2005. ISBN 84-8371-636-4.

Ligazóns externas

A vocalina: un raro instrumento musical no Museo Arquivado 10 de xullo de 2013 en Wayback Machine. Museo de Pontevedra
Uma "zampoña" na Exposición Agricola Industrial y Artística de Galicia
"O galego que inventou o Tecnefón: a máquina que falaba", artigo de Eduardo Rolland en GCiencia, 2 de novembro de 2017.

[1] Varela de Vega, Juan Bautista (2005). "Pérez Vázquez, Severino". Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada (DVD)|format= require |url= (Axuda). El Progreso. ISBN 84-87804-88-8.

[2] Pérez publicou en 1867 un libriño co título El Tecnefón. Memoria presentada al Excmo. Ministro de Fomento en virtud de Real Orden, que contén o único gravado que existe da máquina. En 1868 publicou o libro titulado El Tecnefón y los medios representativos de la palabra, que reproduce e amplía a Memoria.

[1]

[2]