Rogelio González Suárez

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaRogelio González Suárez
Biografía
Nacemento1905 Editar o valor em Wikidata (118/119 anos)
Pontevedra, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónpolítico Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata

Rogelio González Suárez, nado en Salcedo (Pontevedra) cara a 1905, foi un loitador antifranquista galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Traballou como carpinteiro na empresa de construcións Rodolfo Lama Prada. En 1930 pertenceu ao gremio de carpinteiros en Pontevedra, foi presidente do Sindicato. En 1936 desempeñou a vicepresidencia do Sindicato e da Federación Obreira Local.

Logo do golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 fuxiu e estivo agochado no monte con Manuel García Filgueira ata regresar ao seu domicilio, no que seguiu ocultándose ata novembro de 1945. Dende 1938 estaba en busca e captura por ser de marcada significación contraria ao Réxime e figurar como fuxido. En agosto de 1940 foi condenado polo Tribunal de Responsabilidades Políticas a 10 anos de desterro a 150 quilómetros de Pontevedra, 10 anos de inhabilitación absoluta e multa de 250 pesetas.[1] En 1945 trasladouse a Coruña, adoptou o nome de Braulio Fernández Portela, e contactou con Ramón Seoane Suárez e Alejandro Gama Casalderrey a quen xa coñecía de Pontevedra, organizando o Comité Provincial do Partido Comunista de España, do que foi nomeado secretario político.

En xaneiro de 1947, cando era perseguido pola policía franquista, ausentouse da cidade con destino a Cádiz. Pero foi detido en febreiro. Procesado na Causa 36/1947, xunto a Gama Casalderrey e Seoane Suárez, cun total de 56 individuos acusados de actividades comunistas, o fiscal militar solicitou a pena de morte en consello de guerra celebrado na Coruña o 30 de xullo de 1947, acusado de estar relacionado cos guerrilleiros, de militar en organización política ilegal e de repartir propaganda subversiva.[2] Cumpriu condena na Colonia Penitenciaria de El Dueso (Santoña), de onde saíu en liberdade condicional en xullo de 1952.[3]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. BOE, 6-10-1940, p. 4665.
  2. La Voz de Galicia, 31-7-1947, p. 4.
  3. BOE, 22-8-1952, p. 3908.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]