Saltar ao contido

Robert Millar

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaRobert Millar

(1993) Editar o valor en Wikidata
Nome orixinal(en) Philippa York Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento13 de setembro de 1958 Editar o valor en Wikidata (66 anos)
Glasgow, Reino Unido Editar o valor en Wikidata
EducaciónShawlands Academy (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónciclista, xornalista Editar o valor en Wikidata
Deporteciclismo de competición Editar o valor en Wikidata
Traxectoria Editar o valor en Wikidata
  Equipo Competición
1979-1979 AC Boulogne-Billancourt
1980-1985 Peugeot
1986-1987 Panasonic
1988-1988 Fagor-MBK
1989-1991 Crédit Agricole
1992-1994 TVM
1995-1995 Le Groupement
Participou en
19931993 UCI Road World Rankings (en) Traducir (66ª)
19921992 UCI Road World Rankings (en) Traducir (69ª)
19911991 UCI Road World Rankings (en) Traducir (30ª)
19901990 UCI Road World Rankings (en) Traducir (21ª)
19891989 UCI Road World Rankings (en) Traducir (29ª)
19881988 UCI Road World Rankings (en) Traducir (23ª)
19871987 UCI Road World Rankings (en) Traducir (13ª)
19861986 UCI Road World Rankings (en) Traducir (15ª)
19851985 UCI Road World Rankings (en) Traducir (13ª)
19851985 Super Prestige Pernod (en) Traducir (8ª)
19841984 UCI Road World Rankings (en) Traducir (46ª)
Tour de Francia
Vuelta a España Editar o valor en Wikidata

Robert Millar, nado en Glasgow o 13 de setembro de 1958, é un ex-ciclista profesional escocés.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Dende un principio obtivo salientables posicións en probas de gran prestixio internacional. Así, en 1982 foi segundo no Tour do Porvir e en 1983 foi segundo na Dauphiné Libéré e, debutando no Tour de Francia, gañou unha tirada e quedou terceiro no Gran Premio da Montaña. O ano da súa consagración foi 1984, cando obtivo outra importante vitoria de etapa no Tour, gañou o Gran Premio da Montaña e acabou de cuarto na clasificación xeral, só por detrás de figuras como Laurent Fignon, Bernard Hinault e Greg Lemond.

En 1985, gañou a Volta a Cataluña. Foi o gran dominador da Vuelta Ciclista a España dese ano, pero un inesperado golpe de man dos equipos españois privouno do xersei amarelo na penúltima etapa a prol de Pedro Delgado, quen ata daquela ocupaba a sexta praza da xeral, a moito tempo do escocés. En 1986, volveu á Vuelta a España como un dos grandes favoritos. Gañou a célebre subida aos Lagos de Covadonga. O seu duelo na montaña con Álvaro Pino e Pedro Delgado, foi deixando sen opción a primeiras figuras como Sean Kelly ou Laurent Fignon. A superioridade de Alvaro Pino nas tiradas contra o crono, volveuno deixar en segunda posición. A mesma posición acadou na Volta a Suíza.

No Giro de Italia de 1987 mostrou un gran nivel, quedando segundo na xeral por detrás de Stephen Roche, gañando a clasificación da montaña e unha tirada. En 1988 foi terceiro na Liexa-Bastogne-Liexa e segundo na Volta ao País Vasco. En 1989 gañou unha tirada na Dauphiné Liberé e foi segundo na xeral. No Tour logrou unha nova vitoria parcial e finalizou de décimo na xeral. Gañou a Volta a Gran Bretaña. Xa en 1990 gañou a Dauphiné Liberé e foi segundo na Volta a Gran Bretaña. O seu derradeiro éxito foi o campionato do Reino Unido de fondo en estrada en 1995.