Pura Lorenzana
| Pura Lorenzana | |
|---|---|
| Nacemento | 1907 |
| Vilasante, O Saviñao | |
| Falecemento | 1 de decembro de 1997 |
| Santiago de Compostela | |
| Nacionalidade | España |
| Alma máter | Universidade de Santiago de Compostela |
| Ocupación | profesora e arqueóloga |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
María Pura Lorenzana Prada, nada en Vilasante (O Saviñao) en 1907 e finada en Santiago de Compostela o 1 de decembro de 1997[1], foi unha mestra e arqueóloga galega.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
En 1925 matriculouse na Facultade de Dereito da Universidade de Santiago de Compostela, sendo a primeira muller galega en facelo. Participou nas investigacións sobre as medorras do Saviñao en campañas financiadas pola Comisión de Estudos en Galicia. Compartía o nacionalismo católico conservador de Vicente Risco, impartiu unha conferencia na sede da Xuventude Católica Feminina de Compostela que foi publicada en 1931 por Ánxel Casal. Instalada na dereita do galeguismo, a evolución dos acontecementos levouna a amparar o golpe de Estado do 18 de xullo de 1936. Profesora de Instituto en Tui e Ourense durante a guerra, exerceu diversos cargos políticos ao servizo do Goberno de Burgos: Depuradora das Bibliotecas Públicas, Delegada Provincial de Frontes e Hospitais e Organizadora dos servizos culturais do Fogar e do Ferido. En 1940 o Ministerio de Guerra do Goberno de Franco concedeulle a Medalla de Campaña de Retaguardia por méritos e servizos[2]. Fundou o Instituto Rosalía de Castro en 1939, do que foi a súa primeira directora, permanecendo no posto quince anos.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ La Voz de Galicia, 3-12-1997, p. 31
- ↑ Arqueólogas
