Portosín, Goiáns, Porto do Son

Portosín
	; Vista de Portosín.
Parroquia	Goiáns
Concello	Porto do Son
Coordenadas	42°45′23″N 8°56′57″O / 42.756422222222, -8.9492388888889
Poboación	603 hab. (2020)
	[ editar datos en Wikidata ]

Portosín é unha vila da parroquia de Goiáns, no concello coruñés de Porto do Son, na comarca de Noia. Segundo o padrón municipal (INE 2020) ten 603 habitantes (309 homes e 294 mulleres).

Historia

Ten a súa orixe no século XVIII coa chegada de industriais cataláns que se estableceron aquí para traballar na pesca e venda da sardiña.^[1] A mediados do século XIX tiña varias fábricas de salazón^[2].

Conta cun porto pesqueiro, e ao carón sitúase o Real Club Náutico Portosín.

Notas

↑ Bravo Cores, D. (2018). "Escenas de Portosín en tempos de Fernando VII". Barbantia. Anuario de Estudos do Barbanza (14). pp. 169–173.
↑ Madoz, Pascual (1847). "Goyanes". Diccionario geográfico-estadístico-histórico de España y sus posesiones de Ultramar (en castelán) VIII. Madrid. p. 454.

Galería de imaxes

Artigo principal: Galería de imaxes de Goiáns, Porto do Son.

Embarcación con nasas

Lugares e parroquias

Lugares de Goiáns

Lugares da parroquia de Goiáns no concello coruñés de Porto do Son
O Alto de Olveira \| Beneso \| O Campanario \| O Castro \| Eiravedra \| Freixedo \| A Igrexa \| Mantoño \| O Mariño \| As Moas \| A Mótega \| Portosín \| O Pozo \| A Richoliña \| O Salgueirón \| A Silva \| Valcunqueiro

Parroquias de Porto do Son

Galicia \| Provincia da Coruña \| Parroquias de Porto do Son
Baroña (San Pedro) \| Caamaño (Santa María) \| Goiáns (San Sadurniño) \| Miñortos (San Martiño) \| Nebra (Santa María) \| Noal (San Vicente) \| Queiruga (Santo Estevo) \| Ribasieira (San Pedro) \| San Pedro de Muro (San Pedro) \| Xuño (Santa Mariña)

Véxase tamén

Ligazóns externas

[1] Bravo Cores, D. (2018). "Escenas de Portosín en tempos de Fernando VII". Barbantia. Anuario de Estudos do Barbanza (14). pp. 169–173.

[2] Madoz, Pascual (1847). "Goyanes". Diccionario geográfico-estadístico-histórico de España y sus posesiones de Ultramar (en castelán) VIII. Madrid. p. 454.

[1]

[2]