Saltar ao contido

Pelophylax kl. esculentus

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Pelophylax kl. esculentus
Estado de conservación
Pouco preocupante (LC)
Pouco preocupante
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Clase: Amphibia
Orde: Anura
Familia: Ranidae
Xénero: Pelophylax
Especie: P. lessonae × P. ridibundus
Nome binomial
Pelophylax kl. esculentus
(Linnaeus, 1758)
Sinonimia

Pelophylax esculentus (Linnaeus, 1758)
Rana esculenta Linnaeus, 1758

Pelophylax kl. esculentus [1][2] é o nome científico dunha ra verde europea comestible orixinada por hibridación (ver clepton, kl.).

Utilízase como alimento, especialmente en Francia, para comer as súas ancas. As femias miden entre 5 e 9 cm de longo, os machos entre 6 e 11 cm.

Distribución

[editar | editar a fonte]

Pelophylax kl. esculentus é endémica de Europa. Aparece de forma natural desde a metade norte de Francia ao oeste de Rusia, e desde Estonia e Dinamarca a Bulgaria e norte de Italia. Foi introducida en España[3] e o Reino Unido.[4] A área de distribución natural é case idéntica á de Pelophylax lessonae.[5]

Hibridoxénese

[editar | editar a fonte]
Artigo principal: Hibridoxénese en ras acuáticas.

Pelophylax kl. esculentus é o híbrido fértil entre a especie Pelophylax lessonae e Pelophylax ridibundus. Reprodúcese por hibridoxénese (hemiclonalmente).[6][7][8][9][10]

A hibridoxénese implica que durante a gametoxénese os híbridos (de xenotipo RL) exclúen un xenoma parental (L ou R) e producen gametos cun xenoma non recombinado da outra especie parental (R ou L, respectivamente), en vez de conteren unha combinación de xenomas parentais recombinados.[7][8][10] As poboacións híbridas propáganse xeralmente por apareamento (por retrocruzamento) cunha especie parental simpátrica (P. lessonae (LL) ou P. ridibundus (RR)), proporcionando o segundo xenoma parental descartado (L ou R, respectivamente).[7][8][10] A hibridoxénese é así un modo hemiclonal de reprodución; a metade do xenoma transmítese á seguinte xeración clonalmente e sen recombinar (intacto); a outra metade faino sexualmente e recombinado.[11][9][10]

Por exemplo, no sistema máis estendido chamado sistema L–E, as ras Pelophylax kl. esculentus (RE) producen gametos da ra P. ridibundus (R) e aparéanse con ras Pelophylax lessonae (L gametos) coexistentes (ver abaixo a imaxe central).[7][10]

Exemplo de cruzamento entre Pelophylax lessonae e P. ridibundus e os seus híbridos P. kl. esculentus. O primeiro é a hibridación primaria que xera o híbrido; a segunda é o tipo máis estendido de hibridoxénese.[7][9]

Como este híbrido require outro taxon como hóspede sexual para reproducirse, que xeralmente é unha das especies parentais, é o que se denomina un clepton[12][13][14]. Por tanto, de aí vén que se engada "kl." (que indica klepton, clepton) no nome da especie.[15]

Tamén se coñecen poboacións con todos os individuos híbridos, nos que os híbridos diploides (LR) coexisten con híbridos triploides (LLR ou LRR), proporcionando xenomas L ou R, respectivamente. Nesta situación, os híbridos diploides (LR) xeran non só gametos R ou L haploides, senón tamén os gametos diploides (RL) necesarios para volver crear os triploides.[7][8]

  • Ra nadando
    Ra nadando
  • Intento de copulación entre dous machos
    Intento de copulación entre dous machos
  • Exemplo de canibalismo
    Exemplo de canibalismo
  • Detalle da cabeza
    Detalle da cabeza
  • Detalle da cabeza desde outra perspectiva
    Detalle da cabeza desde outra perspectiva
  • No brazo humano
    No brazo humano
  • Nunha poza
    Nunha poza
  • Nun pantano
    Nun pantano

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ Frost, Darrel R. (2006). "Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 4". American Museum of Natural History, New York, USA. Consultado o 17 August 2006. 
  2. ↑ Frost, Grant, Faivovich, Bain, Haas, Haddad, de Sá, Channing, Wilkinson, Donnellan, Raxworthy, Campbell, Blotto, Moler, Drewes, Nussbaum, Lynch, Green, and Wheeler 2006. The amphibian tree of life. Bulletin of the American Museum of Natural History. Number 297. New York. Issued March 15, 2006.
  3. ↑ Frost, Darrel R. «Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 5.3 (12 February, 2009)» (en inglés). American Museum of Natural History, New York, USA. Consultado el 30 de agosto de 2009. «ASW (2009)»
  4. ↑ "Non-native amphibians". The Amphibian and Reptile Conservation Trust. Arquivado dende o orixinal o 09 de setembro de 2017. Consultado o 9 de setembro de 2017. 
  5. ↑ "Pelophylax esculentus, Edible Frog". AmphibiaWeb. Consultado o 28 January 2014. 
  6. ↑ Berger, L. (1970). "Some characteristics of the crossess within Rana esculenta complex in postlarval development". Ann. Zool. 27: 374–416. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 Holsbeek, G.; Jooris, R. (2010). "Potential impact of genome exclusion by alien species in the hybridogenetic water frogs (Pelophylax esculentus complex)" (PDF). Biol Invasions (Springer Netherlands) 12: 1–13. ISSN 1387-3547. doi:10.1007/s10530-009-9427-2. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 13 de xullo de 2019. Consultado o 2015-06-21. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 Christiansen D. G. (2009). "Gamete types, sex determination and stable equilibria of all-hybrid populations of diploid and triploid edible frogs (Pelophylax esculentus) Rana esculenta as deduced from mtDNA analyses.". BMC Evolutionary Biology 9 (135). PMC 2709657. PMID 19527499. doi:10.1186/1471-2148-9-135. Consultado o 2012-07-25. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Vorburger, Christoph; Reyer, Heinz-Ulrich (2003). "A genetic mechanism of species replacement in European waterfrogs?" (PDF). Conservation Genetics (Kluwer Academic Publishers) 4: 141–155. ISSN 1566-0621. doi:10.1023/A:1023346824722. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 18 de xaneiro de 2020. Consultado o 2015-06-21. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 Ragghianti M, Bucci S, Marracci S, Casola C, Mancino G, Hotz H, Guex GD, Plötner J, Uzzell T (February 2007). "Gametogenesis of intergroup hybrids of hemiclonal frogs." (PDF). Genet. Res. 89 (1): 39–45. doi:10.1017/S0016672307008610. Consultado o 2012-07-25. 
  11. ↑ Simon J.-C.; Delmotte F.; Rispe C.; Crease T. (2003). "Phylogenetic relationships between parthenogens and their sexual relatives: the possible routes to parthenogenesis in animals." (PDF). Biological Journal of the Linnean Society 79: 151–163. doi:10.1046/j.1095-8312.2003.00175.x. Consultado o 2012-07-30. 
  12. ↑ Dubois, Alain (2009). "Asexual and metasexual vertebrates. Book review" (PDF). Alytes (ISSCA (International Society for the Study and Conservation of Amphibians)) 27 (2): 62–66. Consultado o 2015-06-22. John C. Avise, 2008.–Clonality. The genetics, ecology, and evolution of sexual abstinence in vertebrate animals. New York, Oxford University Press: i-xi + 1-237. ISBN 978-0-19-536967-0. 
  13. ↑ Dubois, A.; Günther, R. (1982). "Klepton and synklepton: two new evolutionary systematics categories in zoology". Zool. Jahrb. Syst. (Zoologische Jahrbücher. Abteilung für Systematik, Ökologie und Geographie der Tiere) (Jena; Stuttgart; New York.: Gustav Fischer Verlag) 109: 290–305. ISSN 0044-5193. 
  14. ↑ Polls Pelaz, Manuel (October 1990). "The Biological Klepton Concept (BKC)". Alytes (ISSCA (International Society for the Study and Conservation of Amphibians)) 8 (3): 75–89. Arquivado dende o orixinal o 14 de xullo de 2014. Consultado o 2015-06-22. 
  15. ↑ Dubois, Alain (October 1990). "Nomenclature of parthenogenetic, gynogenetic and hybridogenetic vertebrate taxons: new proposals". Alytes (ISSCA (International Society for the Study and Conservation of Amphibians)) 8 (3): 61–74. Arquivado dende o orixinal o 23 de xuño de 2015. Consultado o 2015-06-22. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pelophylax_kl._esculentus&oldid=6209564»