Pedro Calvete Brea
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 27 de maio de 1914 Sigrás, España |
Morte | 1986 (71/72 anos) |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | España |
Actividade | |
Ocupación | membro da resistencia |
Pedro Calvete Brea, nado en Sigrás (Cambre) o 27 de maio de 1914 e finado en 1986, foi un guerrilleiro antifranquista galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Fillo de Pedro Eugenio Calvete Seoane. Chofer, militante da CNT. Logo do golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 combateu no exército franquista e foi sarxento provisional. Ao rematar a guerra montou un café bar, unha panadería e despois un bar, que lle pecharon en novembro de 1943 por terse realizado nel unha reunión clandestina.[1][2] En maio de 1945 incorporouse como chofer no Parque de Automóbiles da Fábrica de Armas, onde traballou con Enrique Ferreirós Candamo. A finais de maio de 1946 incorporouse á guerrilla. Participou no enfrontamento de Milreu o 26 de xuño no que morreron Marrofer, Lisardo Freixo, Ángel Álvarez Rego e José Doldán. Marchou a Santiago de Compostela e despois a Noia, onde se empregou nunha mina de estaño e nunha panadería. Presentouse ás autoridades o 9 de xaneiro de 1948. Foi xulgado o 11 de maio na causa 55/48 con Antonio Ares Martínez, Luis Ferrero Núñez, Elvira Lagares Lagares, Francisco Lata Espiño e Jesús e José Sánchez Lata, enlaces comprometidos no enfrontamento de Milreu, e condenado a 30 anos de prisión. Pasou polas cadeas do Dueso e a de Santander, onde traballou no forno de pan da prisión. Saíu en liberdade condicional o 10 de xaneiro de 1959.
Vida persoal[editar | editar a fonte]
Casou con Pilar Sánchez Pérez.
Notas[editar | editar a fonte]
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Martínez, Lupe (2023). Guerrilleir@s antifranquistas da provincia da Coruña. Vigo: Galaxia. pp. 141–144. ISBN 978-84-1176-172-7.