Pedro Agustín Girón

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaPedro Agustín Girón

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento2 de xaneiro de 1778 Editar o valor em Wikidata
Donostia, España Editar o valor em Wikidata
Morte14 de maio de 1842 Editar o valor em Wikidata (64 anos)
Madrid, España Editar o valor em Wikidata
Ministro da Guerra
13 de xuño de 1835 – 28 de agosto de 1835
← Jerónimo Valdés (pt) TraducirDuque de Castroterreño (pt) Traducir →
Presidente do Senado de Espanha (pt) Traducir
16 de setembro de 1834 – 30 de maio de 1835
← Francisco Javier CastañosPedro González Vallejo →
Ministro da Guerra
18 de marzo de 1820 – 18 de agosto de 1820
← José Alós Mora (en) TraducirJuan Jabat Aztal (en) Traducir →
Senador de España
Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónmilitar , político Editar o valor em Wikidata
Período de actividade1800 Editar o valor em Wikidata - 1842 Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Carreira militar
Rango militarXeneral Editar o valor em Wikidata
ConflitoCampanha do Rossilhão (pt) Traducir, Guerra da Independencia española, Batalla de Bailén, Batalla de Tudela, Battle of Uclés (en) Traducir, Batalha de Albuera (pt) Traducir, Batalha do Bidasoa (pt) Traducir e Guerras napoleónicas Editar o valor em Wikidata
Familia
FillosFrancisco Javier Girón (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Premios

Pedro Agustín Girón, o duque de Ahumada, nado en Donostia en 1778 e finado en Madrid o 14 de maio de 1842, foi un militar e xeneral español, que se distinguiu ao longo da Guerra da Independencia.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Estaba emparentado co xeneral Castaños, de quen era sobriño. Ingresado no exército, participou na Guerra do Rosellón.

Durante a Guerra da Independencia, foi posto ao mando do Exército de Galiza, distinguíndose ao mando dese corpo, ao final da contenda na fronte vasca, nas tomas de Tolosa e Pasaia, na provincia de Guipúscoa, no ano 1813. Pouco despois foi relevado no mando desa unidade polo xeneral Freire, quen lograría a gloria coas súas tropas na batalla de San Marcial.

Durante a Restauración absolutista, a partir de 1814, Girón salientouse como partidario do liberalismo. Ao triunfar este en 1820, Girón foi nomeado ministro da Guerra. A pesar do seu pasado, á morte de Fernando VII, en 1833, o duque de Ahumada entrou a formar parte do Consello de Rexencia, e entre 1835 e 1836, en plena Guerra Carlista, volveu de novo a dirixir o ministerio da Guerra.