Nunatak

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Nunataks na costa oeste de Groenlandia .
Cântaro Magro, Serra da Estrela, Portugal, formou un nunatak durante a última idade de xeo e actualmente está exposto.[1]

A nunatak (en inuktitut nunattak = pico solitario) é un pico montañoso que está rodeado por un campo de xeo; o termo utilízase nas linguas de Europa occidental desde a década de 1880.

A erosión provocada polos ciclos de desxeo fai que os nunataks teñan normalmente unha configuración rugosa e dura, en forte contraste coa erosión progresiva pola acción glaciar. A situación illada dos nunatak provoca ás veces o desenvolvemento da fauna e da flora en condicións moi similares ás das illas. Adoitan usarse como puntos de referencia no medio dunha grande extensión de xeo. Frecuentemente as expedicións aséntanse alí temporalmente ou constrúense bases permanentes; por exemplo, a base antártica arxentina Belgrano II está situada no Nunatak Bertrab.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Vieira, G.T.; Ferreira, A.B. (1998). "General characteristics of the glacial geomorphology of the Serra da Estrela". En G.T. Vieira. Glacial and Periglacial Geomorphology of the Serra da Estrela. Guidebook for the field-trip IGU Commission on Climate Change and Periglacial Environments, 26-28 August1998 (PDF) (en portugués e inglés). pp. 37–48. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 24 de xullo de 2011. Consultado o 16 de outubro de 2011. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]